Nawoord

Spreken in vergelijkingen opdat gij het nu wel verstaat.
Wat maakt de Bijbel zo mysterieus?
Het is geschreven in vergelijkingen opdat gij het niet verstaat!
En dat noemen wij het ‘’waarheidsboek’’?
Heeft U zich dat nooit afgevraagd?
Erflastig hebben wij dit vreemde boek zo’n 2000 jaar in onze genen vastgelegd.
Er zijn tientallen oorlogen door ontstaan en uiteindelijk hebben wij het door scheiding van Kerk en Staat maar naast ons neergelegd.
Doen we iets fout?
Na een studie van ongeveer 30 jaar ten aanzien van oude wijsheid over cyclische processen - die allen elkaars gelijke zouden zijn - kreeg ik een beter beeld over de vergelijkingen in dit ‘’Waarheidsboek’’ alsmede de oorsprong en de zin ervan.
Dit is mijn laatste poging om via dialogen de zin van de hedendaagse waanzin met elkaar te bepraten.
Laat mij hier één ding duidelijk zeggen.
Ik doe dit alles, omdat ik zelf erg blij ben met het weten dat het nooit anders had kunnen gaan en/of in de sterren beschreven stond en gun dat iedereen.

Siegfried Bok.


Voetnoot blog beheerder:
Siegfried is 12 november 2014 van ons heen gegaan.
Er zal beperkt gemodereerd worden op dit blog.
Er is een mogelijkheid tot inzending van uw eigen persoonlijke verhaal. Email dan uw stuk naar archiefbok@gmail.com en dan zal het archief team kijken of uw stuk de moeite waard is te plaatsen op dit blog.


Note augustus 2015: De eindtijd site is uit de lucht. Via deze link is de hele site in zip-formaat te downloaden. Uitpakken op de computer en double click op het bestand index.html.
Daarnaast staat op webarchive de eindtijd site gearchiveerd.

De DVD is online beschikbaar op het archief


maandag 29 oktober 2012

Het leven in de tijdgeest van “IK BEN GOD VAN MIJN EIGEN UNIVERSUM”.



Ach...
Feitelijk probeer ik te schrijven hoe wij allemaal zo anders met de voorzegde “eindtijd’ omgaan en wil daar een toepasselijke titel aan geven.
Misschien had ik het gewoon moeten noemen .”Creativiteit vernietigt” , zoals ik dit lang geleden op één van mijn eerste geocities-websites benoemde.
Misschien ook wel “De illusies van God en Wetenschap”, na de recente publicatie van Xander-nieuws dat CERN-wetenschappers en Godsgelovigen met elkaar om de tafel gaan zitten [http://xandernieuws.punt.nl/?id=665069&r=1&tbl_archief=& ]
Of misschien...
“En toch is er leven na de dood”  na iets wat ik kleinmenselijk benoemde  “De baring van het  leven uit de schoot van Moeder Aarde”.
Dat is feitelijk één van mijn conclusies na mijn decennia lange zoektocht naar “het waarom mijn bevindingen over de gelijkenis van kanker en de verkankering van ons economisch stelsel  mij tot persona non grata deed promoveren”.
Want daar begon feitelijk de grote ommekeer “in mijn zoektocht naar ons lijden” pas echt.
Nu is het woord “medisch maffia” - zeker in de reguliere sector - al “dood normaal”, maar  toendertijd was dat nog niet of nauwelijks het geval.
Nu zou ik het in dit licht met evenveel recht durven noemen: “De maffieuze mens”, want die wil en eist - mensenplaag of niet - zelfs optimale medische zorg.
Ik zie daar althans weinig of geen verschil in.

Niet lang na mijn veroordeling werd ik via de acupunctuurleer  en de cyclische processen “ingewijd” in een totaal andere dimensie van wat leven is : iets wat zo ruim was dat ik toen nog nauwelijks besefte wat er stond.
De oude definitie van leven was niet voor niets “Alles wat beweegt heet leven” en dat is dus alles wat materie heet en waar het leven slechts gerecycled stof uit het HeelAl is.
Dat betekent tevens dat zelfs wanneer we weer verstoffelijkt zijn het verstoffelijkt leven op kleine schaal toch gewoon verder gaat in de vorm van materie om later weer te fuseren tot iets groots: het oneindig bewegen van het “Al wat is”.
Daar komen we vandaan en gaan wij ook weer naar toe tot in de oneindigheid.
Dit werd exact nagelaten als “Uit stof zijt gij geboren en tot stof zult gij wederkeren”.
Maar dat blijkt weinigen iets te zeggen en vindt menigeen een nogal gekunstelde vergelijking.
Ik denk ook dat er weinig mensen zijn die de oorzaak van de verkankering van ons economisch systeem kunnen zien als voortkomend uit iets wat heet kosmische invloeden waar wij als “onderdanen van het AL” op reageren.
Ditzelfde geldt bijvoorbeeld ook voor de tijdgeest nu met zijn homofilie en/of de vrouwenemancipatie.
Feitelijk geldt dit voor alles.
In de volksmond heet dit zo typerend: Dit is een “Tijdgeest-fenomeen”.
In de Bijbel wordt dit nagelaten als zijnde “De voorzienigheid gebiedt”.
Is het woord voorzienigheid op zich al niet verdomd duidelijk?
Met andere woorden:  Wij zijn naar mijn bescheiden mening in al ons doen en laten echt een totale speelbal van iets wat ons beheerst : “Het levendige spel van kosmisch bewegen”.
En de manier waarop is direct afhankelijk van onze efflast: “een geestelijke malformatie”, die voor iedereen een andere is.
Wat dat betreft had ik dit verhaal ook met recht kunnen noemen “Zo veel hoofden zo veel zinnen”.

En wat betreft het leven na de dood...
Ben ik zelf niet met mijn voorvaderen in contact  geweest?
Ook dat is voor de meesten absolute “waanzienigheid” en/of totaal ongeloofwaardig.
Maar zij lieten mij wel weten waarom de waarheid over de zin van evolutie en ons voorland tot op de dag van vandaag slechts in vergelijkingen aan ons werd nagelaten.
Zij die wisten van die kosmische afhankelijkheid kozen hier mijns inziens “bewust” voor, omdat ons denken louter gevuld is met ervaringen uit vorige levens en daaruit voortvloeiend  eigen levenservaringen.
Meer hebben we niet en daar passen zulke vreemde vergelijkingen totaal niet in.
Om in computertermen te spreken zit dit niet verankerd in onze “denkcomputer” met als gevolg dat onze computer het gewoon niet kan lezen.
M.a.w. Door spreken in vergelijkingen werd de waarheid geen geweld aangedaan en toch bleef deze geheim.
Is dit niet geniaal?

Persoonlijk denk ik dat veel meer mensen in de huidige tijdgeest - net als ik - gelijksoortige BDE’s of “uittredingen” hebben, die hen met “hun hogere zelf” en/of voorgaande levens [dat is hetzelfde]  in contact brengen.
Dit hogere zelf is “onze rechter hersenhelft” die zichtbaar wordt als onze denkcomputer crasht.
En dit zijn met name diepe depressies of echte traumatische bijna dood ervaringen.
Nu hebben wij het leven zo complex gemaakt dat leven zonder artificiële denkcomputer ondenkbaar is geworden.
Dat is ook de reden dat wij nu totaal afhankelijk lijken te zijn geworden van een apparaatje wat voor ons denkt: denkt in termen van ons beleven en niets meer..
Daar - in dat hogere zelf -  ligt al ons beleven van goed en kwaad in het spiegelbeeld opgeslagen.
Men noemt dit ook wel woordzuiver het “alter-ego” en/of de spiegel van ons denken.
Deze uitzonderlijke mens-eigenschap is - zoals wij nu wel weten - het gevolg van de verkalkte brug tussen denken en weten: een defect dat iedere kosmische cyclus of sterretijd iets groter wordt.
Dat is althans zoals ik het heb mogen zien in mijn doktersjas en dit verklaart voor mij ook waardoor o.a Sjamanen in de Oudheid - getriggerd door hallucinerende middelen - in staat waren om niet alleen met hun voorvaderen te kunnen communiceren, maar tevens  ware waarzeggers werden die in de spelonken van hun medemens konden kijken.
[De paragnosten van vandaag de dag laat ik hier even rusten en is misschien leuk voor de discussie.]
Dit alles zijn tijdgeest-fenomenen en naar mijn bescheiden mening ziet de levenscyclus van een ieders stamboom - kijkend in aeonisch cycli er vrijwel identiek uit.
Het enige verschil hierin is dat  -doordat de verkalking van deze brug tussen deze beide hersenhelften steeds groter wordt - ook de belevingen in goed/kwaad met der tijd evolueren, waardoor wij het leven steeds vuriger [zwart/wit denkend] gingen leven.
Bij mij gebeurde in feite precies hetzelfde als wat bij velen van ons in deze tijdsfase gebeurt, Maar aangezien er in verhouding erg weinig mensen waren die ooit een monnikenbestaan in hun genen meedragen ziet die “alter-ego uittredigen” er heel anders uit.
Dan is het ook begrijpelijk dat niemand deze oeroude wijsheid over aeonische cycli echt kan invoelen of beleven. Maar voor mij was eigenlijk niets meer  dan het oprakelen van oude kennis.
Dat maakte mij als zo’n buitenbeentje in deze wereld.
Nog grappiger en/of interessanter is het dat ik aan het begin van mijn medische opleiding al grote bedenkingen koesterde t.a.v. geneeskunde. Ik wilde - ondanks mijn zware erflastige doktersjas - helemaal niet voor dokter leren ziende hoe er steeds meer dokters kwamen en steeds meer zieken. Nu zeg ik daarvan “Creativitteit vernietigt”. Toendertijd deed die twijfel mij zoeken naar het waarom. Het was niet mijn “gave”, maar een erflastig bezit.
En daar had “de zoon van de melkboer” totaal geen last van. Die nam alles aan wat hoogleraren vertelden. En dát werd mij noodlottig.
Is dat niet bizar?
En levend in een tijd waarin de meeste stemmen gelden, is dát wat ik aan het geduldig papier toevertrouwde voor velen misschien wel een bijzonder verhaal, maar geloven dat dát  “nil nisi veritas” de waarheid is, is voor bijna iedereen onmogelijk.
Dat is niet alleen mijn grote eenzaamheid in deze wereld , maar is het tegelijkertijd collectief een beschermings-mechanisme om de waarheid tot het einde onzer dagen geheim te houden.
Geniaal toch?!
Sorry, maar wederom is dit voor mij is ook absoluut geniaal.

Terug naar het verhaal.
Een leuk bijval in ons beleven  is “de nieuwe tijdgeest” en/of New Age die verkondigt dat de mens aan het eind van dit aeoon een hoger bewustzijn zal krijgen.
Dit klopt als een bus, maar het is wel volkomen identiek aan wat er individueel in de laatste ademtocht gebeurt [zie verhaal op website].
Feitelijk betekent dit dat  alle negativiteit [vechten voor overleven] verandert in positiviteit en dit heeft weer tot gevolg dat zij die in het leven grote tegenslagen kregen die  BDE’s uitlokte het leven individueel daarna positiever en/of luchtiger gaan ervaren.
Positiever?
Is dit werelds gezien op zich niet een puur schizofreen gedrag?
Ik vraag dit, omdat het toch wel overduidelijk is dat het harstikke fout gaat!
Is dit niet ook de reden dat schizofrenie en/of ADHD als “dokters-diagnose”steeds meer voorkomt?
Maar voor velen is het feest vieren ook louter een vluchten voor de realiteit en niets meer.
M.a.w. Zo lijkt het leven voor velen een feest geworden te zijn en het is dan ook zeer begrijpelijk dat dit enorme bijval krijgt voor een ieder die de wereld als “gemeen”schap echt niet meer ziet zitten.
Is het niet te bizar voor woorden?
Is het woord “gemeenschap” of gemeenschappelijk woordzuiver al niet om te griezelen?
Zou het woord als voorzegd niet tot het einde der dagen zijn waardigheid behouden?
Ik schrijf dit alles o.a  ook omdat het met de regelmaat van de klok voorkomt dat ik “de hemel wordt ingeprezen” met het verhaal, en dat voelt erg ongemakkelijk
Het voelt met name te bizar voor woorden,omdat het niet mijn individuele wijsheid en/of kennis is, maar wijsheid uit vervlogen tijden van mijn stamboom-ouderen..
Ik ben net zo mensDOM als iedereen.
Ik kreeg ook slechts flarden van die grootse wijsheid om niets en kan me er zeker niet voor op de borst slaan. Ook ik kan daarvan slechts de high lights van zien en beleven, die ik kreeg..
De rest moet ik zelf proberen in te vullen.
Met mijn schrijven ben ik daarin slechts de handlanger en/of slaaf die van mijn voorvaderen te horen kreeg dat de tijd rijp was om dat wat ik kreeg  naar buiten te brengen.
Het moeilijkste daarin was en is daarin wel om het zo logisch mogelijk op het geduldig papier te krijgen.
Ik ben daarin  dus niets meer dan een volksomroeper voor iets wat heet ons voorland.
Vroeger belandde deze mensen direct op de brandstapel en wat dat betreft is monddood worden gemaakt toch bepaald een milde straf. [haha]
En ...
Laten we eerlijk zijn.
“Als we het allemaal geweten hadden “ hadden wij dit spel van evolutie  - van oorlog en vrede - toch nooit tot het bittere einde  volbracht?”
Ja toch?
Maar vreemd genoeg is niets  - helemaal niets - ons wat dat betreft onthouden.
Alles werd in vergelijkingen verteld, maar wat er slechts mee gebeurde was dat wij er als “weldenkers”1001 sprookjes van maakten en die maken wij -getuige de New Age gedachte- nu wederom.
Mag ik dit “de goddelijke perfectie” en/of “mensdomheid“noemen?
De naam “mensdom” staat ons dus echt op het lijf geschreven!

Misschien dat velen dit allemaal te belachelijk overkomt, maar al ons doen en laten is louter ons erflastig reageren op cyclische energieén die ons vanuit de kosmos beinvloeden.
En onze individuele belevingen in termen van goed en kwaad maakte daar collectief een complete Babylonische spraakverwarring  van, want wat voor de één goed is is voor de ander kwaad en visa versa. Dat kan toch niet anders dan tot grote onenigheid leiden in de kleine Ik-wereld alsmede in het groot?
Of zie ik dat verkeerd?

Deze buitengewone kennis over weerkerende cycli - individueel en collectief  - is ook de reden dat men in vroeger tijden een zuiver beeld van de toekomst konden voorspellen.
Wat dat betreft heb ik daarin persoonlijk zeker geen enkel voorspellend vermogen en ben daarin zeker niet slimmer dan mijn medemens. Misschien zelfs wel - net als onze wetenschap en technologische REvolutie - dommer dan dom.
Iets wat heet “tevreden zijn” cq. “een bevredigd gevoel hebben” - na bijvoorbeeld zo’n artikel - ken ik totaal niet.
Het tegendeel is eerder waar. Altijd weer die eeuwige twijfel,
Maar... Was twijfel niet het begin van de waarheid?
Als er al iets lukt, slaak ik hooguit “een zucht van verlichting”, want meer kan ik niet.
Ook nu weer ben ik al weken aan het knoeien met dit verhaal dat er voor mij nog steeds te  warrig en veel te lang uitziet.
Ik wil het zo simpel en duidelijk mogelijk aan het geduldig papier toevoegen, maar dat is me nog nooit gelukt en zal me ook nooit lukken.
Dus moet ik er maar in berusten dat het niet beter kan.
Is dat op zichzelf al geen bewijs genoeg hoe beperkt of bekrompen ons denken is verworden?
En... ik moet daarin eerlijk bekennen dat ...
Waren mijn voorvaderen niet “uit de dood herrezen” dan had ik waarschijnlijk nooit een glimp van die oude wijsheid op het geduldig papier kunnen zetten.

Om terug te komen op “die loslating van het aardse leven” komt deze- als voorzegd in “Aan het einde der dagen gaat alles in stroomversnelling”  - nu wel heel snel dichterbij.
Inmiddels zijn de spanningen in de wereld zo extreem geworden dat openlijk praten over een op handen zijnde Derde en Laatste Wereldoorlog zeker geen belachelijke doom-gedachte meer is.
Kent U trouwens het programma op National Geographics “ Doomsday Preppers” waarin vele Amerikaanse burgers zich voorbereiden op een totale wereldchaos na instorting van ons geldsysteem?
Het programma heeft veel weg van een copie van “De Illuminati” die zich in Zuid Amerka ondergrondse woon-bunkers hebben laten bouwen om zodoende de fall out na de atoom-oorlog te kunnen overleven.
Het enige verschil is dat veel van deze “Doomsday Preppers” - zoals zij zich noemen - in Amerika zelf ondergrondse bunkers bouwen en naast voedsel en water zich goed bewapenen tegen de medemens die hun overlevings-voorraden zullen proberen te confisqueren.
Dit zijn slechts enkele aanwijzingen van iets wat men noemt “Doomsday” en/of “Het einde der tijden”.
Wat ik het meest opmerkelijk vind is dat deze “doomdenkers” verdomd goed in de gaten hebben wat er staat te gebeuren als de mensen-wereld van de ene dag op de andere totaal gaat veranderen.
Ja ja ....De mensen veranderen dan op slag van schijnheilige sociale wezens tot brute moordenaars om ...“ik wil  overleven”.
Dan komt de ware aard van het beestje - “Ikke ikke en de rest kan stikke”- binnen een week glashard naar voren.
Nu is het nog slechts dat wij ieders mening dienen te respecteren.
Is dat al niet de lachwekkendheid zelve?
Maar goed...
In één week verandert de “samen”leving in een pure anarchistische “gemeen”schap  en is er van onze vermeende sociaal-voelendheid en respect geen donder meer over en veranderen wij op slag in aasgieren..
Zeer opmerkelijk is dat men weet dat binnen 1 week de chaos compleet is, alle winkels leeg zijn er geen stromend water, gas en licht meer zal zijn.
Het is een typerend voorbeeld van de enorme  kwetsbaarheid  van onze “verzorgingsstaat” t.g.v ons technologisch hoogstandjes waar we totaal verslaafd aan zijn geworden.
Het feit dat dit  zo snel gaat heb ik in Portugal mogen meemaken na een grote staking van het transport-systeem. De winkels werden leeggehaald, de benzinepompen gingen dicht en het land lag binnen 1 week economisch helemaal plat.
En wat was het eerste weg?  U zult het niet geloven: eerst de etenswaar en daarna het pleepapier!
Onvoorstelbaar, maar waar.

Maar desondanks lijkt het erop dat iedereen net doet alsof er echt niets aan de hand is en dat men zich echt geen zorgen maakt voor de dag van morgen.
Leven wij nog louter bij het moment, gelijk denkbeelden statische beelden zijn?
Zijn we allemaal zo schizofreen, kortzichtig  of is het misschien wel echt kindse “verwordenheid”  door o.a. de luxe en... de verzorgingsstaat?
Ik noemde dit laatste eerder dat wij in mijn beleven leven in de kindsheidsfase van onze...[haha] grootste hoogmoedsconjunctuur aller tijden zijn aanbeland.
“Hoogmoed voor de val “ dus.... zoals wederom voorzegd werd.
En ...
Vreemd genoeg is dit ook een onderwerp over ons schijnheilig gedrag niet of nauwelijks bespreekbaar is, want iedereen voelt zich goed zoals hij/zij is.
Ik zou zelfs niet weten of er iemand beseft wat hoogmoed precies is.
De gezegde luidt niet voor niets “Nederigheid is des duivels oorkussen”.
Dit op zich al is een discussie meer dan waard en kan hier vast de stelling van de oude wijzen van weleer neerleggen als zijnde:  “Zij die oordelen zullen veroordeeld worden”.
Maar wij kunnen toch niet zonder ?
Zelfs  “Het waarheidsboek De Bijbel” is voor de meeste “weldenkers” al als sprookjesboek in de prullebak verdwenen en vervangen door onze “Wetenschappelijke kunde ” als zijnde onze zoektocht naar individuele onsterfelijkheid .
Jaja ... Dit klinkt misschien absurd, maar recent werd een artikel gepubliceerd dat men nu een “verouderingsgen” had gevonden wat de deur zou openen voor “altijd jong blijven”.
Sorry, het waanzienige artikel heb ik niet bewaard en kan slechts zeggen dat voorzien was dat wij hooguit onze levensduur zouden verdubbelen van natuurlijk gemiddeld 40 naar tot geknutseld 80 jaar.
En dit alles zijn wel ontwikkelingen, die ons noodlottig zullen worden.
De mensenplaag  is daar slechts één aspect van.
Maar...genoeg hierover.

Willen we dan echt niet zien dat het nu echt op alle fronten fout gaat of ligt de oorzaak van onze vermeende ziende blindheid misschien  toch louter iets wat ik “hoop doet leven-gen zou willen noemen?
Maar dit fenomeen van “hoop doet leven” is er al vanaf het moment dat wij hier verschenen en dat ons door het gemis aan “collectief bewustzijn” bijna noodlottig werd.
Maar nu...???
Ik weet althans geen voorbeeld te noemen van iets wat nog wel goed functioneert.
En kijkend in mijn samenleving lijkt het er op dat we “lang leven de lol” er zelfs een geweldig feest van maken en/of lekker tegen alle “heilige huisjes” aanschoppen..
Is dit  beide geen uiting van onze groeiende angst?
De vecht- en vlucht-reactie dus?
Wat ook steeds duidelijk wordt  is dat er maar een scheet dwars ligt of het hysterisch feesten slaat acuut om  in oncontroleerbare woede.
Maar het doombeeld zelf lijkt  99% van de mensen totaal oninvoelbaar.
Sterker nog.
Velen zoeken nog steeds naar meer en nog beter als zijnde eveneens het typisch kenmerk van ons zijn.
Het lijkt wel of wij - naarmate we rijker worden - onze eisen naar meer en beter alleen maar opvoeren. Het is als de volkswijsheid zegt “Het is nooit goed of het deugt niet”.
We kunnen dan wel de schuld geven aan het politiek systeem en/of de reclame-industrie, maar die speelt slechts in op de individuele behoefte. Dit zijn ook maar mensen met alle menselijke eigenschappen van dien.
Het lijkt er zelfs vaak op dat iedereen zijn/haar ego bevredigt door hun naasten  met hun Ik-waarheid  de les te lezen.
Ik noemde dit eerder al dat wij verslaafd lijken te zijn aan “discus werpen” om daarmee macht te kunnen uitoefenen op anderen.
Natuurlijk hebben we geen democratie in de ware zin des woord, maar eerder een demoncratie en/of een systeemdictatuur.
Maar deze bestaat mijns inziens al duizenden jaren; ook al hebben we er vele namen aan gegeven..
Al duizenden jaren roept het volk om een krachtige leider om ons te beschermen tegen onheil van buiten  om ons onderwijl te begeleiden in onze “inborn error” van nooit tevreden zijn met wat is.
Dit fenomeen is met der tijd alleen maar geëvolueerd en ondanks dat wij nu moeten zien dat het op alle fronten fout gaat blijft dit “mongoloide gedrag” onveranderd meegroeien.

Persoonlijk vind ik dit mens-aspect misschien wel het meest griezelige van het leven van vandaag de dag.
Ware het dat deze aanstormende oorlog een oorlog was waar - zoals in het verleden - winnaars en verliezers zouden zijn dan was er  nadien - ondanks de ellende - toch noch iets van hoop doet leven, Maar die is er nu mijns inziens echt niet meer.
Daar is onze technologie te geavanceerd voor en met te veel bijwerkingen.
Bovendien hebben we de aarde al voor 75 % leeggevreten en dit is gewoon nooit meer te herstellen.
Dat is althans mijn persoonlijke mening.
Toch hoort dit allemaal bij het bizarre spel van evolutie, waar “de mongool mens”  nu eenmaal iets mist wat heet “intuitie” en/of een “collectief bewustzijn”.
Ook dit is mijn stellige mening en weet dat het gros van de mensen hier anders over denk.
Het tegendeel is eerder waar.

Persoonlijk had ik - zeker ziende hoe de verhalen op de blogje gelezen werden en worden - verwacht dat - een enkeling daargelaten - net als ik toch een vorm van berusting  zou hebben gevonden in het hele verhaal met zo’n bijzonder en glorieus eindresultaat voor het kosmisch spel van oneindig beleven.
Persoonlijk zou ik aan de vooravond van deze doomsday het liefst met opgeheven hoofd vaarwel zeggen aan mijn leven : Een leven dat door valse beschuldigingen in de medische wereld zo’n bizarre wending kreeg en nu met dit verhaal wederom.
Ik weet dat dit voor velen misschien nogal fatalistisch overkomt, maar mede door de veranderingen die mijn BDE”s en/of mijn uittredingen met zich bracht, maakte mij voor de buitenwereld een volkomen schizofreen en werd dan ook werelds terecht gek verklaard.
Maar lachen is het wel , want ik zie dit precies in zijn spiegelbeeld.
Opvallend ook is dat ik  misschien wel mede daardoor niet alleen mijn familie en kinderen ben kwijt geraakt , maar eigenlijk geen echte vrienden heb overgehouden in deze bizarre reis.
Dit is wel de prijs die ik ervoor moest betalen  en ... vreemd genoeg heb ik het er wel voor over gehad.
Want..
Als ik dan ook maar één ding is waar ik nu als een klein kind  zo blij mee ben is het wel deze beschuldiging en gek-verklaring,  want anders had ik zeker nog doktertje gespeeld.
Dat was het absolute keerpunt in mijn leven, maar het duurde wel ruim 15 jaar voordat ik mijn grote boosheid kwijt was en het sleuteltje op dat doosje kon plakken ... met hulp van mijn voorvaderen die “al eeuwen in de hemelen zijn”.
Alles wat er toen zo kwaadaardig voor mij uitzag, leidde uiteindelijk tot een onvoorstelbare dankbaarheid : een dankbaarheid  met daarin een berusting van iets weten t.a.v. de perfectie van het kosmisch spel dat m.i. nooit anders had kunnen gaan.
Maar gruwelijk eenzaam voelt het wel.
Het voelt zo eenzaam en mede omdat het mij niet lukte om met óf wetenschappers óf met theologen in dialoog verder te komen in allerhande onderwerpen.

Wat dat betreft kan ik mij goed voorstellen dat die monniken van weleer gezamenlijk de eenzaamheid opzochten.
Met dit blogje alsmede de website en alle boeken die ik erover schreef bleef het toch een “eenmans-act” en lijkt het voor velen dat ik de wijsheid in pacht denk te hebben.
Arrogantie dus!!!
Maar het tegendeel is waar!!!
Het gevolg ervan was wel dat ik ook hier door schade en schande - via discus werpen - steeds iets dichter bij het grote geheel kon komen.En daar ben ik dan ook dankaar voor.
Had dat niet anders gekund?
Ach... nu kan ik zeggen dat dit mijn “Utopia” is.

Mag ik tot slot nog een utopische gedachte uiten?
Als we  allemaal onze kwade gedachten en/of gevoelens richting anderen op onszelf zouden  projecteren, zouden we heel dicht bij de waarheid uitkomen en zou de uitslag luiden  “Mijn leven staat niet alleen in het teken van zelfdestructie, maar van destructie van het leven zelf,”.
Want in mijn beleven zijn we .- zo beleef ik dat - dus allemaal en niemand uitgezonderd debet aan iets wat heet “Creativiteit vernietigt”.
Daarnaast is een typisch kenmerk van deze tijd - wat Bijbels voorzegd was - “het Ieder voor zich en God voor ons allen” en dit past nadeloos in de nalatenschap  “Geboren worden en sterven zijn puur individuele aangelegenheden en daartussenin is het leven “saamhorigheid” en/of een sociaal gebeuren.
Alles is daarin weer zo groot zo klein ..... zullen we maar zeggen.
Is dat geen toonbeeld van de Ik-dynastie.
De man/vrouw relatie zal ik hier zeker niet meer aankaarten na alle commotie van kortgeleden.
Hoewel ik dit onderwerp onvoorstelbaar interessant vind kan ik slechts hopen dat iemand met een verhaal op dit blog je komt met als passende titel “De vrouwen kwamen ooit van Venus hier komt de Venusheuvel vandaan - , de mannen van Mars - die hadden heel wat in hun mars - en de monniken van onze Maan en waren dus de Mooniks.”
Die vergelijking met de maan is niet zo verwonderlijk als we weten dat door de maan er leven op aarde kon ontstaan.
Dat is althans de wetenschappelijke zekerheid .
Ik noem de onbespreekbare dialoog over man/vrouw  “vreemd genoeg”, omdat het mijns inziens minstens zo bijzonder en interessant is als men het vanuit het oogmerk van cyclische veranderingen beziet.
Ik kan slechts hopen dat iemand en zeker een vrouw de moed heeft om hier een artikeltje van de maken.
Maar ik vrees dat dit utopie is .
Ach...
Is het belangrijk?
Het zijn toch peanuts.
Het Yin is nu eenmaal in de grote en kleine wereld altijd 8% krachtiger en dus machtiger dan het Yang.
Ware het elkaars gelijken geweest dat was er ook geen leven op de planeten geweest en ook geen Big Bang.

Ik stop er nu mee.
Het is al wat chaotisch en veel te lang verhaal
Sorry, maar beter lukte het me niet en misschien “dood het Uw tijd”..
Ik zal nog proberen een allegaartje te schrijven over het fenomeen introvert en extrovert die als twee-eenheid bij elkaar horen gelijk “zomer en winter”’ en/of “dag en nacht” en waarom iedere eindfase van een cultuur de erflast van vader op zoon en van moeder op dochter [ zo werd het ons althans Bijbels nagelaten]  verandert in van vader op dochter en van moeder op zoon.
Dit moet een reden hebben en die switch is mijns inziens begonnen na de Tweede Wereldoorlog en is nu al zo’n 50 %. van alle geboortes.
Het zijn slechts gedachte-spinsels :gedachtespinsels die bij schrijven erover meer vorm krijgen.
Het lijken afzonderlijk allemaal peanuts, maar in het weten dat alle cycli elkaars gelijke zijn zijn het voor mij zeer interessante onderwerpen.
En... “het dood mijn tijd”.

Thank you.
Thank you again for being here for the time being.
Getekend ,
Oorlog en “eeuwige” Vrede wens ik U .... Het offerlam.







22 opmerkingen:

  1. Ik neem dan maar gevoegelijk aan dat dit kleinood of te duidelijk of te onduidelijk was om op te reageren.

    Amen Rika !!!: het land van de ondergaande zon, waar volgens dit bizarre artikeltje het in Amerika wemelt van de aanwijzingen.
    http://xandernieuws.punt.nl/?id=665160&r=1&tbl_archief=&
    Ik vond dit persoonlijk een bijzonder artikel en past in de New Age visie van het "hoger bewustzijn" dat hier ter sprake kwam.

    S.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Reacties
    1. Raimond,
      Als je hier zo verder gaat , komt het moment van goodbye ook voor jou snel naderbij.
      Ik schrijf hier wat artikeltjes in de vaak ijdele hoop dat ik met intelligente vragen of goeie discussie samen met anderen verder kan komen.
      Mijn geduld is wat betreft jou wel op.
      Het is dat je het maar weet.
      S.


      Verwijderen
    2. Deze reactie is verwijderd door een blogbeheerder.

      Verwijderen
  3. Siegfried goedemorgen,
    Na ons onderhoudende babbel van gisteren weer een 'hoofd vol spinsels' over het yin en yang in alles wat beweegt.
    Van Introvert naar extravert van zwart gat naar melkweg....alles lijkt op alles en alles is of naar 'binnen'of naar 'buiten'gekeerd .
    Opposites attract zoals de Engelsen zeggen....
    We bespraken kort 'de intuitie' en vroegen ons hardop af of wij daar nog wel bij kunnen.
    Is het niet het verhaal van de directeur en de onderdirecteur...?
    Als de één zijn bek houdt neemt de ander het over...?
    Natuurlijk zit er veel kalk in die overgang bij ons maar ik vraag mijzelf af of ie helemaal dicht is want de werking van onze organen krijgt toch sturing van 'rechts'en als wij
    'links'zwaar belasten door ons denken in overleven.gaan onze organen toch 'protesteren'.....?
    Lichaam en geest zijn één zoals we inmiddels denken te weten.
    Er moet dus ergens nog 'een link' zijn tussen die twee ook al is ie nog maar klein, want het geheel wil toch weer in balans komen op weg naar gelijkheid...ha ha .
    Dat uiteindelijk kanker de ultieme gelijkmaker lijkt te zijn is uit het verhaal inmiddels duidelijk......
    Als de onderdirecteur te lang ook nog het werk van de directeur over moet nemen wordt ie uiteindelijk ook ziek.....en ze werken in hetzelfde bedrijf (lichaam,orgaan.organisatie).
    Hoe meer stukjes erflast(organisatieprobleempjes waar de directeur mee bezig is) worden opgelost hoeft de onderdirecteur dat niet meer te doen en wordt het bedrijf met minder 'energie'
    toch 'gezonder'en leeft langer.
    ..............
    Werd vanmorgen wakker met 'mijn barometer' op hoge druk....ofwel de, bij (bijna) elke man regelmatig terugkerende " ochtend erectie".
    Ik noem dat al jaren 'mijn barometer'omdat ik aan het wel of niet hebben van zo'n 'ochtendmelding' redelijk precies denk te weten hoe 'mijn'lichaam(en dus geest) ervoor staan op dat moment.
    Ook hierin zit volgens mij een soort van 'link' tussen links en rechts.
    Weet nu al niet meer wat mijn vraag was....ha ha maar het lijkt wel 'een heel belangrijk en leuk puzzelstukje in de lijst van de menselijke nachtwacht'...om jouw beeldspraak maar even te gebruiken.
    Hij hangt niet voor niks in je logeerkamer.....?
    groet fons

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Goeiemorgen Fons,
    Als je het niet erg vindt laat ik het introvert en extrovert als twee-eenheid nog effen liggen, want hier ben ik nog mee aan het knoeien.
    Wat mijn werelds noodlot werd, was dat ik aan alles twijfelde wat men normaal vindt
    De volksgezegde is niet voor niets "Twijfel is het begin van de waarheid".
    ik schreef ook niet voor niets "Mijn ego-jasje is gescheurd...aan alle kanten vaal gekleurd en door de gaten in mijn ego-zijn kwam ik uiteindelijk in mijn hogere zijn".
    De grote lijnen heb ik aan het geduldig papier toevertrouwd, maar het inkleuren van die immense puzzel zal ik nooit helemaal af maken.
    Zo is nog maar hooguit 10% meer dan duidelijk.
    Ik zit wat dat betreft nog dichtbij mijn tweede boekje. "Ïk denk dat ik weet , maar ik weet dat ik denk"[1981]
    Lachen was het wel dat velen mij toen aanspraken dat de titel verkeerd om was.
    Hierin had ik al een lang verhaal geschreven over "het electron aarde dat draaide om de zon".
    Kinderlijk simplistisch.
    Het was het tweede boekje, nadat ik ervoor het boekje schreef "kanker ... noodzaak" als zijnde een persiflage op het promoveren.
    Zoals je weet weigerde ik te promoveren op artikelen die ik al eerder had gepubliceerd.
    Het eindigde met stellingen waaronder een fraaie "Als de vrouw in staat is computers te barenheeft de mensheid kans te overleven".
    Haha...
    Het zat er wel in, maar ik kon er niet echt bij komen.

    Nu je visie op intuitie en een de mogelijkheid van een partiele verkalkte brug.
    Dit zie ik anders en het heet niet voor niets Corpus Callosum.
    Die "onderdirecteur" [ons denken] heeft maar een fractie van "al wat is" in termen van goed/kwaad omgekeerd. Het heeft dát omgekeerd wat hij/zij in vorige leven heeft meegemaakt.
    Met andere woorden: Heel veel functioneert daarin nog zonder goed/kwaad belevingen.
    Dát zijn mijns inziens onze genetische veranderigen, die ons ziek maakt in lichaam en geest.
    Is dit een antwoord?
    Daarnaast is er een fenomeen dat de ziekte-cycli zich aeonisch herhalen, wat zou betekenen dat er een correctie-mechanisme moet zijn.
    Heeft dit iets te maken met de shift erflast van vader op zoon en van moeder op dochter ... waar we het al eerder over hadden?
    Dit zou wel een verklaring kunnen zijn en daar ben ik ook nog mee aan het puzzelen in de ijdele hoop dat ik dat stukje vind..

    Je gebruike mijn beeldspraak vn de directeur en de onderdirecteur.
    In de 80-er jaren kwam ik in contact met een directeur van een groot petrochemisch multinational-bedrijf.
    Daar komt ook die kretologie vandaan.
    Hij was erg geinteresseerd in mijn zoektochten hij vertelde hoe hij als directeur zich volledig op de achtergrond hield wb. de dagelijkse beslommeringen. Het enige wat hij deed was 1 of 2 keer per jaar die bedrijven bezocht. Ik hoor hem nog zeggen "Dan ben ik daar te gast en kijk ahw. van afstand hoe het reilt en zeilt.Ja... van afstand, want dan kan je bos zien, terwijl de onderdirecteur en werknemers alleen maar bomen zien".
    En na dat bezoek haalde hij gewoon de scheefgroei en de dooie bomen eruit.
    Prachtig toch!!!
    Do you snap of ben ik aan het malen?

    Nee... voor mij is die verkalking - zeker nu - optimaal en omdat iedereen een andere weg bewandeld heeft is ieders genetisch model uniek in zijn deformatie.
    Van dit fenomeen is al heel veel bekend, maar om politiek/economische redenen wordt dit alleen toegepast om boeven op te sporen.
    Maar ook dit verandert nu razend snel... zoals je weet.
    Het is als meneer Philips en de pastoor "houde gij ze maar dom dan houd ik ze arm".
    De uniciteit van ons menszijn ... zal ik maar zeggen.

    Mag ik je barometer effe laten liggen en je vragen of jij als introvert en vrouw in mannenkleren nu achteraf ziet hoe je door vader gestuurd de bouw inging en na een diepe depressie toch mandjes ging vlechten zoals je moeder of grootmoeder dit al deed?
    Zie je daar samenhang in?

    Ik hoop dat het niet te lang is.
    S.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Siegfried,
    Jouw laatste vraag is een lastige maar ik denk er inmiddels wel een vinger op te kunnen leggen.
    Erflastig had ik een opa als aannemer in de bouw en een opa die mandenmaker was..
    Aleerst ging ik (lui als ik ben) verder met de erflast van vaders kant 'de bouw' dus.
    Na studie, stage, klusjes en school het diepe in .
    Het werd (ha ha) een midden-kaderfunctie als tekenaar uitvoerder.
    In het begin geweldig maar al snel moest ik om mijn positie te kunnen handhaven sollidairder zijn met mijn baas als met zijn personeel(mijn collega's)en hier begon mijn twijfel.
    De werkvloer wist vaak vele malen beter hoe het werk in zijn werk ging en deden dit uit ervaring op hun manier.
    Dit vaak tegen het gezag van boven in.
    Als 'Midden'kader broekkie zag ik dat dat vaak veel beter ging maar toch was de wil van mijn werkgever wet.
    Als 'vrouw in mannekleren' ging ik dan middelen(ha ha ) om de vrede te bewaren met als gevolg dat zowel mn collega's als mijn werkgever beide moeite hadden met mijn compromissen en ik met beiden niet meer door ';één deur kon en mijn positie steeds lastiger werd.
    Dan veranderde ik gewoon van baas (3x) want een vluchtweg leek de oplossing.
    Na de derde keer was de twijfel compleet en raakte ik in een dip of beter depressie....de pijn was groot evenals mijn onmacht.
    Dus over een heel andere boeg dan maar.....
    Op dat moment kreeg ik door allerlei omstandigheden de mogelijkheid 'opnieuw' te beginnen in de mandemakerij van mijn inmiddels overleden opa van moeders kant.
    Géén moment van twijfel deed mij switchen want ik vlocht al vaker én langer puur uit hobby dus wat is er mooier.
    Dit mag ik nu als 'eigen baas'al zo een 27 jaar doen en nog steeds met veel plezier.
    Omdat het mijn(eigenlijk ons) bedrijf is mag ik zelf bepalen wat goed voor mij lijkt te zijn en mijn partner laat dat zijn en doet mijn grootste makke 'de administratie' waardoor daar controle mag zijn omdat ik het zelf niet wil/kan (aanvulling).
    Dit alles door wat mij is toegevallen zonder te weten....per ongeluk opgelost.....?
    De erflijnshift kan ik alleen terugvinden vanuit mijn oma van moeders kant(vrouw van de mandenmaker dus).
    We hebben veel over één komsten en dat weet ik weer want deze ouders van moeders kant hebben tot hun dood (mijn 12e levensjaar) bij mijn ouders ingewoond.....
    "Ingewikkeld om ontwikkeld te worden".....?

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Fons,
    Dankjewel voor dit lange verhaal.
    Het ziet er iets anders uit dan ik in mijn herinnering had.
    Ik dacht dat je moeder mandjes vlocht
    Daarnaast meende ik me te herinneren dat jij jezelf als introvert had "gekroond", maar dit hele relaas lezende vrees ik toch dat je extrovert bent.
    Maar misschien is die herinnering mijn dementie.
    Zeker nu ik hoor hoe je vrouw de financiële rompslomp doet, denk ik dat zeker te weten. Want extroverten hebben echt een "broertje dood" aan dit stomme nawerk.
    Wat ik hier als onderdeel van het hele verhaal voor jou en anderen kwijt wil is dat een erflastig verkeerde beslissing - waarvan we er in het leven allemaal genoeg maken - dus automatisch gecorrigeerd.
    Dat zijn de depressies.
    En dat was wat ik bedoelde met dat je levensloop altijd weer door basis-fouten in je keuzes tot een dreun en/of depressie lijdt.

    Bij mij was het overduidelijk - alleen mijn naam al - dat ik van vaders lijn en vader van opa's lijn kwam.
    Achteraf was mijn ongewilde doktersjas toch de beste keuze, terwijl ik timmerman wilde worden.
    Maar het was wel al mijn twijfel t.a.v. dit vak ziende bij vader hoe er steeds meer zieken en dokters kwamen.
    Hij was daarin een onvoorstelbare worcoholic , maar had geen enkele ambitie om iets nieuws te zoeken: introvert dus.
    Dat was ook mijn drijfveer om in de spelonken van onze progessieve verzieking te duiken via onorthodoxe wegen [typisch mijn grootvader].
    Hij kwam er - ondanks al zijn titelaturen - waar hij ook al lak aan had - toch niet uit en dat lag hem zo zwaar öp de maag" dat hij aan maagkanker overleed.
    Zonder dit medisch onderzoek en de onterechte afwijzing was ik nooit met die cycli gedoken.
    En toen ook nog bleek dat mijn over-over grootvader een zeer geziene dominée in Friesland was, was voor mij het plaatje in één keer rond.

    Is het niet allemaal te bijzonder voor woorden?
    is het niet jammer dat hier veel meer mensen gewoon hun dopesail lichten?
    Daar wordt het hele verhaal toch alleen maar duidelijker van?

    siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. ha ha Siegfried,
    Is Dementie ook niets zoiets als een 'opgebrande onderdirecteur'....?

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Gvd.mijn reactie verdween,dus opnieuw.

    Fons,
    Dankjewel voor je verhaal.
    Wat voor mij de essentie is, is dat als je erflastig verkeerde beslissingen maakt je altijd wordt teruggefloten via diepe depressies.
    In mijn herinnering had ik staan dat je moeder mandjes vlocht, maar het was dus opa van moeders kant
    En dan - ook misschien fout in mijn denkcomputer - dacht ik dat jij jezelf als introvert zag.
    Maar als ik lees dat je een broertje dood hebt aan administratie -ik ook - denk ik toch dat dit saaie werk typisch iets is voor een introvert.
    En daarnaast ben je wel verdomd creatief met je speeltje waarin je steeds weer nieuwe uitdagingen zoekt.[doodskisten van wilgetakjes , wiegjes van wilgetakjes en zelfs aardbollen]
    Maar de essentie van dit verhaal is wel dat erflastig verkeerde stappen in je leven altijd tot depressie leiden.
    Dat vind ik wel het meest bijzondere van dat je leven daarin vastligt.
    Het is net of je door de "voorzienigheid' wordt teruggefloten.
    Je wordt gewoon "toevallig" "per ongeluk" weer op het juiste spoor gezet.

    Het is wat dat betreft jammer dat niet veel meer mensen zo hun verhaal van vallen en opkrabbelen hier deponeren, maar ach ik heb te veel in de spelonken van anderen mogen kijken. Dus bewijs heb ik niet nodig.

    Bij mij was mijn doktersjas - ondanks dat ik timmerman wilde worden - wel de beste keuze.
    Ik ging gewoon door met mijn grootvaders obcessie : een obcessie waar hij niet uitkwam, mee in zijn maag zat en aan maagkanker overleed.
    Zonder die zoektocht was ik nooit tot dit hele verhaal gekomen.
    Ik zette a.h.w. zijn zoektocht voort, terwijl mijn vader[introvert] als internist feitelijk doormodderde en geen ambitie had voor verder medisch onderzoek.

    is dit alles niet bizar interessant?
    Nogmaals dank voor het verhaal en hoop dat er meerdere over de brug willen komen om een beeld te krijgen van hun ups en downs in hun leven.

    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen
  9. haha Fons,
    je laatste reactie kwam er tussendoor.
    Mijn dementie is mijn vergeetachtigheid voor allerhande peanuts.
    Nu je er toch bent heb ik nog een vraag je na deze reactie.
    In eerste instantie gaf je mij het gevoel dat je vrouw van de mannenlijn kwam.
    Weet je dat zeker en waarom?
    Ik betwijfel het en weet nog niet goed uiteen te zetten waarom.
    Ten tweede heb je twee zonen.
    Van welke erlijn komen zij volgns jou?

    Hear from you
    S.

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Siegfried,
    Ik weet niks meer zeker ....maar wij (vrouw and me) lachen vaak om het feit dat ik een echte man aan de buitenkant ben met vrouwelijke denkbeelden en mijn vrouw een op en top vrouw met mannelijke denkbeelden verder niet.
    onze sexuele voorkeur is hartstikke hetero bij beiden.
    mijn zonen hebben beide heel veel eigenschappen van ons samen maar de één lijkt ook op mijn vader en de ander op mijn schoonvader....innerlijk dan.
    Beiden de mannelijke erflijn dus...?
    puzzeluur......!
    Overigens was mijn introverte eigenschap een conclusie van jouw nav wat je een jaar of 4 geleden van mij kon zien.....?
    De vraag is echter... liet ik toen zien wie ik was ....of liet ik zien wie ik wilde zijn...ha ha !

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Haha Fons,
    Het menselijk spel der sexen laat ik liggen voor iemand met moed.
    Ik zie dit fenomeen van shift van vrouw naar man en man naar vrouw als een ultimate correctie nadat de spanningen van het ego [erflast progressieve goed/kwaad beleven ] te groot zijn geworden.
    Het is net als in het groot ziekte , kanker en AIDS een poging is van de natuur om het natuurlijk evenwicht te herstellen.
    Dat is ook waarom ik probeer om een stukje te schrijven over dit bizarre fenomeen.
    Natuurlijk heb ik daarover al meer geschreven, maar [zucht] ik zoek ook naar de perfectie.
    Wat mij wel opgevallen is is dat de shift van man naar vrouw [erflastig man en toch vrouw ] bijzonder vervelend is en veel problemen geeft en andersom precies het tegenovergestelde.
    Maar zitten we ook niet in de yin-fase van de cultuur: een fase waar de vrouw de broek aan heeft?
    Mijn oudste dochter is daar een goed voorbeeld van.
    De grap is dat jij niet alleen de vrouw goed aanvoelt [haha intuitief of toch ...erflastig ]
    Ik denk dat laatste.

    Wat je twee zonen betreft weet ik zeker dat er één van jouw erflijn is en de andervan die van je vrouw.
    Ik heb daarin gekeken naar -tig gezinnen en ook daar valt op dat daar weer een natuurlijke balans lijkt te ontstaan in het yin en yang.
    Bij jou thuis overheersen de yinne energiëen en je hebt twee zonen.
    Ik heb twee dochters, waarvan weer één van mijn kant en één van mijn ex-vrouw.
    Wat mij ook opviel is dat het eerste kind te vaak van vaders lijn is en de tweede van moeders lijn.
    Is dat ook niet een natuurlijke poging om de yin/yang balans in het gezin in evenwicht te brengen?
    Natuurlijk hebbeb beide ouders een karakterologisch invloed op kinderen, maar deze is voor mij schattenderwijs 70/30.
    En dit is zowel innerlijk als uiterlijk.

    Ik weet zeker dat jij en je vrouw toch een voorkeur hebben richting beide.
    En wel visa versa. Dit is wat Freud noemde "het Oedipus complex".
    Ook dit is een prachtig voorbeeld van het spel der energiëen.
    En als ik mag gokken...[ het is leuk omdat ik jouw vrouw niet ken en je beide zonen] dan durf ik te zeggen dat jij meer affectie hebt bij de tweede en je vrouw bij de eerste.

    Ga er maar wat over vlechten [haha]. ik hoor het wel.

    S.

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Beste allemaal,

    Ik schreef dit stukje onder andere , omdat recentelijk CERN-wetenschappers een dialoog wilden aangaan met “Gods-geleerden”.
    Die dialoog heeft inmiddels plaatsgevonden en hier leest U de uitkomst http://xandernieuws.punt.nl/?id=665221&r=1&tbl_archief=&.
    Is dit al niet een klein stapje in de richting dat alles wat beweegt leven heet en dus alles wat materie heet “onsterfelijk” is?
    Het enige is nog dat wij onze definitie van leven dienen te veranderen.

    Ondertussen was ik bezig met een lang en ingewikkeld verhaal over het fenomeen "introvert en extrovert" van vader op zoon en van moeder op dochter als één van de oeverloze pogingen van de natuur om de erflast op te lossen, waardoor nu [ ik denk ontstaan tijdens en/of direct na de Tweede Wereldoorlog ] de erflast-overdracht al in 50% van de geboortes van vader op dochter en van moeder op zoon plaatsvindt.
    In mijn ogen is dit tevens zo'n oeverloze poging, die daarom nu wordt gevolgd door een allesvernieitgende oorlog.

    Ik was met dit verhaal bezig, maar zie ook wel dat het "boter aan de galg" smeren is en ben er dus maar mee gestopt.
    Helaas liggen er nog minstens honderd gekke weet-weetjes op een verhaal te wachten, maar mede door de "overweldignde" reacties hier op het blog kan ik de moed niet meer opbrengen.

    Het spijt me,
    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen
  13. dag siegfried

    toch hoop ik dat je het verhaal nog zou willen publiceren over de introvert en extrovert.

    en vooral de erflast-overdracht van vader op dochter en moeder op op zoon aangezien ik namelijk met een tweeling in die situatie zit .

    mvg bertil van dijk

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Hoi Bertil,
    Dát is lang geleden dat ik iets van je hoorde!
    Over het fenomeen introvert-extrovert van vader op zoon en van moeder op dochter zelf in relatie met erflast heb ik natuurlijk al voldoende geschreven.
    Maar de vraag waarom dit er is liet ik onbeantwoord.
    Waarom? Ik heb er geen moment bij stilgestaan wat hier de diepere reden hiervan is en/of hoe dit gebeurt.
    In de litteratuur is er weinig over onderzocht en wordt "gewoon" aangenomen dat dit fifty/fifty is.
    Maar volgens mijn mening - onderzoek met electroacupunctuur - is dit schattenderwijs zo'n 70 - 30 %.
    In de dierenwereld is het fenomeen erflast niet aanwezig...zoals je weet.
    En momenteel is er een ander fenomeen bij gekomen, namelijk "van vader op dochter en van moeder op zoon.
    Maar is het voor individuele redenen belangrijk?
    Totaal niet in mijn beleven.

    Je vraag hier kan ik simpel beantwoorden.
    Mocht je een twee-eiige tweeling hebben dan zou het kunnen dat daarvan één van jou erflijn komt en de ander van die van je ex-vrouw.
    Zo dat zo is dan voel je verschillende genegenheid tot beide.
    Als je je tot een van beide meer aangetrokken voelt dan is dat zeker het kind van de erflijn van je ex.
    Dit is in de litteratuur bekend als "Het Oedipus-complex" en onderzocht door Freud.

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  15. dag siegfried

    het is een twee-eiige tweeling waarvan mijn dochter op mij lijkt en mijn zoon op haar moeder
    het grappige van het verhaal is dat als ik de planeet standen op het moment van geboorte bij elkaar leg heeft mijn zoon zeer veel standen die exact gelijk zijn aan de standen die in mijn horoscoop voor komen,terwijl er bij mijn dochter niks overeenkomt

    leeft nico nog trouwens ?

    bertil

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hoi Bertil,
    Dat was dus vragen naar de bekende weg.
    Jammer dat je er niet bij vertelde waar je meeste genegenheid naar uitging.
    Dit verschijnsel - het zgn. Oedipus-complex waar genoeg op Wikipedia te vinden is - heb ik bij velen gezien en natuurlijk ben ik daar over gaan nadenken.
    Om dicht bij huis te blijven...
    Behalve dat ik het lievelingetje van mijn moeder was, zag ik het o.a. ook bij mijn twee dochters [ één van mijn lijn en één van mijn ex]
    Bij Maria zag ik hetzelfde.
    Fons zou dit uitleggen als "een scheikundige reactie" en/of tegengestelde energieën als erflast die elkaar aantrekken.
    Ik noem het liever energetische of cybernetische krachten, maar feitelijk is dit hetzelfde.
    Dit geldt ook voor relaties zelf: tegenpolen trekken elkaar aan.
    Maar nu introvert en extrovert zijn zo extreem zijn geworden lijkt het er wel op dat het meer weg heeft van "doodzitters en doodlopers".
    M.a.w. de relaties knallen want de doodloper wil de doodzitter meetrekken en visa versa.En dan ziet de ouder het kind van zijn tegenpool - die ook dezelfde erflast heeft van - als zijn/haar oogappel.

    Voor mij lijkt het er op dat de relatie-keuze intro- en extrovert een poging van de natuur is om de balans te herstellen.
    En zo zijn er vele van die rare verschijnselen, die allemaal lijken te falen.
    De swift van vader op zoon en van moeder op dochter naar van vader op dochter en van moeder op zoon is -zoals ik het heb gezien de laatste decennia extreem toegenomen en is daar energetisch een andere poging van de natuur die in mijn ogen faalt.
    Het zijn in mijn ogen allemaal cyclische eindtijd-fenomenen en elders beschreven als de kindsheidsfase van een cultuur.
    Pedofilie is hiervan een ander aspect en kwam o.a. in de eindfase van de Griekse hoogcultuur ook extreem veel voor.

    Als ik dit alles in Bijbelse termen zou moeten weergeven zijn dit verschijnselen van de groei naar het Goddelijk Ik en dit leidde in de Egyptische eindfase tot balseming van de grote machthebbers om hen in het hiernamaals in leven te houden voor een volgende levensfase
    Genoeg erover.

    Of Nico nog leeft???
    Geen idee!!!

    Siegfried.


    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Jawel hij leeft nog. En hij was nog jarig ook op de dag dat Siegfried deze vraag beantwoordde!

      Bertil, wat de planeetstanden betreft die voor jouw dochter en zoon heel verschillend zouden zijn, dat betekent dat er wel enige tijd tussen de beide geboorten moet zitten. Waarschijnlijk staan de ascendanten van beiden in verschillende tekens die dan wel weer overeen kunnen komen met bepaalde planeetstanden van de respectievelijke ouders. De planeten zelf verschuiven op 1 dag (en zeker binnen 1 uur!) zo weinig dat die bij zowel jouw dochter als jouw zoon vrijwel identiek moeten zijn. Alleen de huizenverdeling in de horoscoop kan soms veranderen, dus wat de planeten vertegenwoordigen kan zich bij de 1 op een ander levensterrein afspelen als bij de ander.

      Nico

      Verwijderen
  17. Nico,
    Allereerst nog gefeliciteerd.[m.i. een rare gewoonte overigens in het weten dat je weer een jaar ouder bent geworden]
    Leuk dat je weer effe van de partij bent.
    Je weet dat ik een astrologische onbenul ben.
    Ik had en heb aan het bizarre "mens zijn" mijn handen nog vol.
    Dus heb ik een vraag in het weten dat tweeeiige kinderen qua karakter en levensloop extreem kunnen verschillen.
    Betekent jouw uitleg over de huizen dat daar astrologisch logisch dat verschil maakt?
    Zo ja dan is het woord "huizen" wel erg woordzuiver gekozen .
    Of sla ik nu de plank echt helemaal mis?

    Siegfried.

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Ja Siegfried, ik ben er weer effe.
    Dank voor je felicitatie. Zo'n rare gewoonte is dat m.i. ook weer niet, want je accu wordt weer voor een jaar 'opgeladen' met nieuwe zonne-energie, aangezien de zon dan op dezelfde graad staat als tijdens je geboorte. Vandaar ook deze energieke reactie mijnerzijds.

    In plaats van dat je de plank misslaat meen ik dat je de loopplank voor me uitlegt voor mijn uitleg.
    De huizenverdeling heeft alleen iets te maken met het tijdsverloop an sich, niet met inhoud. Dat maakt voor een- of twee-eiige tweelingen geen verschil. Het voert te ver om het hele huizensysteem hier uiteen te zetten, afgezien van het feit dat er meerdere huizensystemen zijn. Ja, soms zijn astrologen net mensen, al dan niet bizar.
    De 12 huizen vertegenwoordigen 12 levensgebieden, je kunt de horoscoop zien als een huis met 11 kamers en met de ascendant als voordeur/entree. De diverse planeten bevinden zich dan in de al dan niet gesloten kamers met al dan niet beslagen of geblindeerde ramen die al dan niet met elkaar in verbinding staan.
    Dus waar tweeling Jan zijn Mars-energie aan de voordeur uitleeft voor iedereen zichtbaar zit tweelingzus Ina haar Mars in een hoekje van de voorraadkast op te smikkelen, waar niemand haar mag zien.
    Om nog even op de tweelingen terug te komen, je hebt ook 'tijdtweelingen', dat zijn mensen die op exact hetzelfde moment en op dezelfde plaats geboren zijn. Hier is veel astrologisch onderzoek naar gedaan met frappante uitkomsten. Een bekend voorbeeld van zo'n 100 jaar betrof een jongetje dat op dezelfde dag geboren was als de kroonprins van Italie. Op de dag dat de kroonprins koning werd begon zijn tijdtweeling een restaurant. Ook zie je soms dat huwelijken van dergelijke tweelingen in dezelfde tijd worden gesloten. Maar goed, dit terzijde.
    Mag ik het hier even bij laten?

    Nico



    BeantwoordenVerwijderen
  19. Hoi Nico,
    Dank voor je uitleg.
    Ik blijf deze hele wetenschap "astrologie con astronomie" razend interessant vinden, maar het is voor mij véél te moeilijk.
    Misschien is het wel dat ik liever naar mensen kijk [wilde eerst mensgekte schrijven] dan naar de sterretjes staren.
    Wat me in je reactie intrigeert is je uitleg over een huis met 12 kamers dat naar ik aanneem weer verband houdt met de 12 zodiacs.
    Heb je enig idee of je kan zien aan de hoeveelheid "geblindeerde ramen" of iemand introvert of extrovert is?
    Ik vraag dit, omdat die shift van vader op zoon en van moeder op dochter mij nog steeds bezig houdt.
    En dan mijn tweede vraag...
    Kan je in de horocopen ergens een verband zien tussen die erflastige relatie?

    Ik vraag dit maar direct nu je accu weer maximaal vol is [haha]
    Ik vind dit wel een gekke verklaring, maar kan me er wel iets bij voorstellen.
    Helaas heb ik dit nooit beleefd, maar misschien komt dat wel omdat ik in mijn "tweede leven na 40" ben gevallen.
    Ten tweede kan ik je zeggen dat mijn grote BDE's -als ik me het goed herinner - altijd tussen eind December en Februari waren.
    En die BDE's zijn wel een teken van totale uitmergeling.

    Zie ik hierin ook spoken of sprookjes?
    Siegfried

    BeantwoordenVerwijderen