Gaat Einstein’s geniale relativiteitstheorie zijn waardigheid verliezen?.

Gisteren werd ik opgeschrikt door een wereldwijde wetenschappelijke hysterie, want de relativiteitstheorie van Einstein dreigt zijn geloofwaardigheid te verliezen.
CERN had aangetoond dat er materie was dat sneller zou gaan dan het licht.
Overal werd dit novum “hot news” en op “De wereld draait dol” werd al direct gespeculeerd dat het toch mogelijk zou kunnen zijn dat wij straks terug konden reizen in de tijd.
De vermeende absoluutheid van zijn theorie werd op klap onderuit gehaald .
Maar noemde hij zijn theorie niet “relatief”?
Waar ligt zijn vermeende relativiteit en/of was hij nog vele malen genialer dat wij abstracte wetenschappers konden vermoeden?
En waarom zouden zijn bevindingen van destijds nu opeens tot grote opschudding leiden?
Is het onze hedendaagse wetenschappelijke genialiteit die van Einstein overstegen of is er iets anders aan de hand?

Of ik wilde of niet moest ik terugdenken aan een klein artikeltje wat ik ooit hieraan wijdde, nadat in de wereld van de wetenschap voor de zoveelste keer aan het kortste touw trok.
Het artikeltje uit de 90-er jaren heette “Als Einstein van zijn sokkel valt...” [zie
http://www.wetenschap-eindtijd.com/kosmologie_en_astronomie/de_melkweg/partus/einstein/einstein.html ]
Ik heb nog geprobeerd dit schrijven naar de wetenschappelijke wereld van destijds te achterhalen, maar dit is helaas niet gelukt.
Terwijl ik dit alles aan het geduldig papier probeer toe te vertrouwen, besef ik mij terdege dat ik voor de zoveelste keer de lachers op mijn hand vind.
Want laten we eerlijk zijn!
Hoe kan een gewezen dokter in de weetnietkunde nu een wetenschappelijk debat uitlokken over iets waar hij niet voor gestudeerd heeft?
Men vraagt de melkboer toch ook niet waar “het ei van Columbus” te koop is?

Toen ik dit oude verhaaltje op de website terugvond besefte ik dat ik er inhoudelijk niets over had gezegd en dus besloot ik hier een kleine aanvulling op te geven voor het handje vol lezers, die langzamerhand wel overtuigd zijn dat wij aan de rand van “de baring van het aardse leven” en/of de Openbaring zijn aanbeland.

Laat mij een poging wagen in het weten dat wij aan het einde der dagen de gehele waarheid als voorzegd zouden hervinden.
Naar mijn bescheiden mening is het niet toevallig dat men in 2007 ook al dergelijke bevindingen had geopperd: afwijkingen, die toen nog binnen de afwijkingslimiet bleken te vallen.
http://www.nrc.nl/nieuws/2011/09/23/cern-onderzoek-legt-bom-onder-einsteins-emc2/?utm_campaign=rss&utm_source=syndication
Was de apparatuur toen nog niet volmaakt, of is er iets anders aan de hand?
Volgens mijn reconstructie van de Oude Wijsheid over cycli die allen elkaars gelijke zijn, is dit alles geen toeval en was het voor 2000 absoluut niet mogelijk geweest die bevindingen van vandaag te kunnen doen.
En zo wij in staat zouden zijn [haha] om na 2012 die onderzoeken te herhalen zouden de snelheden  van de gemeten deeltjes nog sneller gaan dan vandaag om uiteindelijk -  in het Steenbok-tijdperk en/of vlak voor de Big Bang en de Big Crunch - één baktun en/of ongeveer 8% afwijken van Einstein’s vermeende “zekerheden”.
Daar en daar alleen ligt mijns inziens de sleutel van onze dwaalweg: een dwaalweg, die Einstein terecht als relativiteit achterliet.
Het is het spel van Yin en Yang, die de snelheid van het licht bepaalt.
Ten tijde van Einstein was de “Orionpoort” en/of de poort naar het Zwarte Gat nog gesloten.
In die tijd kon men slechts de energieën uit dit deel van de kosmos bestuderen.

Ik kan slechts hopen, dat de genialiteit van Einstein en zijn “relativerend vermogen” over zijn eigen theorie  - ondanks de veranderingen van nu - toch de rest van de geschiedenis zal ingaan als een geniale relativiteitstheorie en dat het niet met het badwater wordt weggegooid.


In het boekje over de zwangeschaps-cyclus van Moeder Aarde “Krijgt de Bijbel toch gelijk” en verschenen in 1990 heb ik dit op kleinmenselijke wijze geprobeerd uiteen te zetten.
Ja!
Kleinmenselijk was het zeker en teruglezend kan ik slechts zeggen dat het - hoewel ik toendertijd al “De zin van het planetaire leven voor kosmisch welzijn” in kaart had gebracht - is het niet een echt leesbaar boekje geworden.
Het schrijven hiervan was hooguit om mijn rijstebreiberg van gegevens enigszins te ordenen.
Maar daarin heb ik wel duidelijk neergelegd hoe de energetisch krachten van het YIn en Yang als ongelijke krachten ons het leven hebben gegeven en het uiteindelijk ook weer zullen nemen.

Is de verering van het dodenrijk [gene zijde] de reden dat de waarheid tot het einde der dagen verborgen blijft?

Inleiding
Iedereen weet dat in de Oudheid het vereren van het dodenrijk meer was dan een louter ritueel.
Of het nu Shamanen waren of de Heidenen van weleer, allemaal kenden zij rituele bijeenkomsten om de doden op te roepen in geval van problemen.
Vaak ook riepen zij - wel of niet gebruik makend van hallucinerende middelen - de voorvaderen op alvorens op oorlogspad te gaan.
Nu lachen we om dit soort vreemde dingen, maar is dit wel terecht?
Zou het ook kunnen zijn dat graven in het verleden die erflast heet ons wel degelijk iets kunnen vertellen over het “hier en nu” of zelfs over de toekomst?
Zou het zelfs kunnen zijn dat dit de oorzaak is dat “de waarheid tot het einde der dagen verborgen blijft”?

Ik vraag dit, omdat ik nu zo’n kleine 10 jaar probeerde om dat wat ik tijdens mijn leven via uitleggende dromen mocht ontvangen aan het geduldig papier naar buiten te brengen.
En het resultaat is meer dan bedroevend en/of lachwekkend.
En dat terwijl ieder weldenkend mens nu wel met eigen ogen kan zien dat het op alle fronten fout gaat.
Natuurlijk is het menselijk gezien een onvoorstelbaar doemscenario en ook nog eens iets wat nog nooit gebeurt is.
Al honderduizenden jaren dat er leven op deze planeet is geweest was het nooit zo donker of het werd wel weer licht.
En dan zou het nu opeens afgelopen zijn?
Daar komt nog bij dat er in de geschiedenis al -tig doemprofeten zijn geweest, die tot op heden nooit gelijk kregen.
En mijn dromen...???
Zijn dromen geen bedrog en/of ontladingen van angsten of verlangens, komende uit onze denkhersenen?
Over het feit dat het momenteel op alle fronten fout gaat behoeft men bepaald geen helderziende en/of waarzegger voor te zijn.
En als ik kijk naar het handje vol “discipelen”, die mijn reconstructie van de Oude Wijsheid [research] voor waar aannemen, is het opvallend dat hun levenshouding er - behoudens misschien enige somberheid t.a.v. de toekomst - totaal niet door veranderd is.
Hun werk is hetzelfde gebleven en zij die kinderen hebben, hebben nog steeds het beste voor met hun opgroeiend kroost.
Met andere woorden: Het leven gaat gewoon door alsof er niets aan de hand is.
De timmerman blijft timmeren voor zijn dagelijks brood, de dokter blijft dokteren tegen beter weten en de rechter blijft recht spreken wat krom is.
En iedereen blijft “heilig geloven” en/of zeker weten goed bezig te zijn.
En alle ware gelovigen weten zeker dat voor hen “Eind goed al goed” is, omdat er voor hen nog het 1000 jarig vredesrijk in het verschiet ligt.
Tenslotte is er de nieuwe hype “De New Age” die het licht in de duistere tunnel ziet na de ommekeer: een evolutiesprong naar kosmisch bewustzijn en/of kosmische intelligentie.
En onderwijl...
Kortgeleden kwam ik iemand tegen die er absoluut van overtuigd was dat de wereld te redden was met “positieve gedachtekracht”.
Zijn visie werd versterkt door een medium :een vrouw, die contacten onderhield met haar overleden echtgenoot, die bij leven een wereldbefaamd Engels paragnost was.
Hij - Montague Keen - komt nog dagelijks langs en de website www.montaguekeen.com gooit zeer hoge ogen in de wetenschappelijke wereld van The Society of Psychical Research.
Maar...
Is ons denken in termen of goed en/of kwaad niet de oorzaak van onze zelfdestructie?
En...
Wie ben ik nog die geen geloof hecht aan paragnosten, terwijl mijn levensloop al feilloos was voorzegd door een ziener?
Toen ik zijn relaas aanhoorde was ik als de ongelovige Thomas en lachte zijn voorzienigheid simpel weg.
Maar door schade en schande werd ik wijzer, want alles kwam nadeloos zuiver uit.
Ben ik daarmee “selectief denkend”, gelijk iedereen ieder moment van de dag beslissingen maakt die voor hem of haar de beste lijkt te zijn.
Dan is de vraag “Bestaat er bij iedereen iets dat heet Het diepe Weten”?
Volgens mij bestaat dit niet en ligt er in de weethersenen slechts de spiegel van het denken opgeslagen en niets meer.
Waarom zou U mij geloven, die zijn voorvaderen één voor één uit hun graven zag herrijzen en deze vrouw niet?
Bij mij spraken de doden toch ook in het holst van de nacht?
En wie bewijst er dat het mijn voorvaderen waren, die mij van genen zijde en/of uit mijn genen informeerde?
Het enige bewijs dat ik kan aandragen is mijn allereerste “uittreding”, want toen zat ik in een oude collegezaal waar mijn grootvader mij uitleg gaf over “de irreversibele shock”,die daarna reversibel bleek te zijn.
Maar ik denk niet dat mijn grootvader als patholoog/anatoom ooit had nagedacht over dit ziektebeeld, want al zijn “patienten” waren al morsdood op het moment dat hij erin ging snijden.
En van zijn vader kon hij die gegevens ook niet in zich meedragen, want die was dominee in het Frieske Land.
Maar mijn grootvader was wel cyberneticus en/of iemand die zich bezig hield met het spel van energieën en dat had ik dus van geen vreemde.
Ik begon ermee als chirurgijn en/of edelslager en zie dit als een evolutie-proces in het klein.
En dat ik mij later in kosmische cycli ging verdiepen is ook niet zo vreemd, want hiermee hield hij zich op latere leeftijd ook bezig na zijn goede contacten met Einstein.
Dat ze er samen niet uitkwamen bewijst wel het feit dat Einstein zich op latere leeftijd tot God keerde en mijn gootvader er zo mee in zijn maag zat dat hij overleed aan maagkanker.
Helaas heb ik de stamboom van grootvader’s kant niet verder kunnen achterhalen, want mijn latere uittredingen waren stuk voor stuk gelieerd met het geloof en/of de Oude Wijsheid van weleer.
Misschien is het enige bewijs van echtheid over mijn vroegere leven dat in mijn genen lag opgeslagen wel “het verhaal van de perzik”, omdat dat jaren later door Armandus Heiligers werd gevonden als zijnde van Shou Lou.
Maar zou het zin hebben gehad als ik mijn stamboom had kunnen natrekken?
Als ik terugkijk naar mijn contacten met genen zijde lijken ze - na de wederopstanding van mijn grootvader - iedere keer rond de wisselingen van sterretijden te zijn verlopen en zo liep ik mijn stamboom terug tot zo’n 5200 jaar geleden toen de Maya-cultuur werd overvallen door een zondvloed, die heden ten dage bekend staat als “het verdwijnen van Atlantis”.
Toeval?
Betekent dit niet dat de geschiedenis zich ook individueel aeonisch herhaalt tot aan het einde der dagen?
Iedereen die momenteel op deze aardkloot rondloopt komt immers uit die 144000 jaar lange stamboom van Adam en Eva?
Of anders gezegd...
Als de geschiedenis zich op alle fronten tot aan het einde der dagen herhaalt, hebben wij toch allemaal die vorige crises en het verval der culturen overleefd?
Betekent dit niet dat wij diep van binnen iedere keer weer na de donkere dagen toch het licht weer mogen zien?
En hoeveel mensen hebben zich in het verleden daadwerkelijk met “de zin van het leven en lijden van de mensheid” bezig gehouden?
Dit was toch slechts een zeer klein groepje zonderlingen!!
Dan kan ik mij ook goed voorstellen dat zo goed als niemand “diep van binnen” kan geloven dat het echt afgelopen is.
En...
Dan kan ik mij ook goed voorstellen dat ik niet alleen als zonderling en doemdenker wordt afgeschilderd en dat “hoop doet leven” gestuurd vanuit genen zijde tot het einde der dagen ingegeven zal blijven.
Bijzonder is het allemaal wel.

Siegfried.

Who is the killer-bee of life?

Wie is er de oorzaak van dat wij nu als mensenplaag de aarde in razend tempo leegvreten?
Natuurlijk is dit een belachelijke vraag, want iedereen is immers op zoek naar meer en beter voor onszelf en voor onze kinderen.
Dit is nu eenmaal een van de fundamentele eigenschappen van de mens.
Als wij een dubbeltje in de hand hebben gaan wij naarstig op zoek naar een kwartje en hebben we een kwartje dan moet het een gulden worden, totdat we de Gulden Graal van Onsterfelijkheid hebben gevonden.
Dit geldt voor alles wat wij ons tot doel stellen in het leven.
Deze eigenschap houden wij vast tot het allerlaatste moment en/of tot Magere Hein ons komt halen.
Voor de een is dit vroeg en voor de ander is dit laat en niemand weet precies wanneer dat moment van - wat men noemt - berusting is aangebroken.
That’s what we call “our destiny” en/of het lot: een lotsbestemming, die ons al bij conceptie van genen zijde is ingegeven.
Wie of wat is “die genen zijde”?
Over het algemeen wordt hiermee bedoeld de wereld van het dodenrijk.
Maar is het niet van de zotten om te denken dat de doden nog invloed kunnen uitoefenen op ons wel en wee?
Dat mag men dan misschien wel vroeger zo beleefd hebben, maar is dit niet belachelijk symplistisch?
Tenzij...
Tenzij we gaan beseffen dat wij een produkt zijn van onze ouders en voorouders en/of de zoektocht naar meer en beter alsmaar voortzetten en/of zoals de Bijbel verhaalt “van vader op zoon en van moeder op dochter”.
Betekent dit niet dat wij allen - van vuilnisman tot staatshoofd schuldig zijn aan de zelfdestructie, die nu door de mensenplaag een feit dreigt te worden?
Oh... zullen velen daarmee zeggen “Als iedereen schuldig is, is er toch niemand schuldig”!!!
En als niemand schuldig is, is er toch niets aan de hand ?
Is dit niet de genialiteit van ons denken?
Is dit niet de reden dat wij allemaal rustig doorgaan met de ingeslagen weg: een wet van zelfdestructie?
Maar als er niemand schuldig is, waarom kankeren wij dan op alles wat in onze ogen verkeerd gaat?
Maken wij onszelf daarmee niet belachelijk?
Zal ik dan maar zelf het boetekleed aantrekken, omdat ik als “dokter in de weetnietkunde “ ooit enthousiast heb meegedaan  om ziekte als zijnde “een ulimate poging van de natuur om de symbiose tussen mens en natuur te proberen te herstellen” met het mutilerende mes te lijf te gaan?
Oh!!!
Dit beroep of roeping kreeg ik wel mee als erflast uit het dodenrijk van grootvader op vader op zoon doorgegeven.
En toen ik dan ook uit dit ambt werd ontzet met een doctorale bonus was ik meer dan blij.
Want vanaf dat moment was mijn zoektocht naar een boterham totaal verleden tijd en kon ik mij geheel en al wijden aan iets wat heet “Ziende blindheid van iets dat mensDOM heet te zijn.
Ik was mijn doktersjas in de tussenliggende jaren al helemaal vergeten, totdat...
Totdat het lot me weer terugzette in de tijd.: kanker in mijn naaste omgeving.
Nu opeens zag ik hoe ikzelf daarop reageerde.
Nu opeens zag ik hoe schizofreen ik met die ziekte - die ik had leren zien als een ultimate poging het leven te rekken - omging.
Was het louter omdat ik in de tussenliggende jaren had mogen ervaren, dat alles van A tot Z kosmisch gezien goed ging zoals het ging?
Was dat niet hetzelfde als mijn medemens roept  “Als iedereen schuldig is, is toch niemand schuldig”.
Maar als ik dan ook maar één schuldige mag aanwijzen voor onze mensenplaag is het de smetteloos witte doktersjas wel.
En niet alleen de mensenplaag en de explosie van ziekte.
Ware het niet dat er geen oorlogen waren gevoerd als “ultimate opging om het natuurlijk evenwicht tussen mens en natuur te herstellen” dan waren wij al lang geleden uitgestorven.

Zo’n 5-6 jaar geleden deed ik een verzoek aan het bestuur van de Koninklijke Maatschappij der Geneeskunde om mijn artsen/specialistenbul openlijk en met redenen omkleed in te leveren en mij daarmee uit het artsen-register te laten verwijderen.
Het verzoek werd afgewezen en ik  kon mijn bul slechts per post opsturen.
Dit voelde voor mij toendertijd als een soort accepteren van de leugen die regeert en weigerde dus hieraan mee te werken.
Nu - mede door mijn hernieuwde confrontatie met dit kartel dat als medische maffia slechts uit is op geld-indrang en geldingsdrang  en meer weg heeft van oorlogsvoering met identieke wapenen als die van vermeende terroristen - komt een en ander weer boven.
Natuurlijk besef ik als geen ander, dat dit een totaal zinloze daad is.
Nog lachwekkender wordt het, omdat ik in die tussenliggende jaren ben gaan beseffen dat alles goed is wat er is en wat er gebeurt.
En toch blijft dat stomme papiertje in mijn kistje met papieren knagen, because I was one of the killer-bees of life.

Schizo Bok.