Utopia deel 3 : Liefde is een sprookje

Hoe moet ik stoppen met dit blog?
Mag ik eindigen met slaapkamergeheimen en stellen dat liefde de grootste utopie is die Oude Wijzen ons meegaven om te geloven?

Ik vraag dit serieus aan iedereen, die hier enthousiast zijn ei kwijt kon.
Ik vraag dit met name aan degenen, die inmiddels donders goed hebben begrepen wat ons voorland is.
Hoe veel stiekeme gluurders er zijn en hoe velen bij toeval dit blogje via googelen openen omdat ik al -tig hits op dit medium heb weet ik niet en maakt me ook niet uit.
Neen.
Mijn grote probleem is dat ik versteld sta hoe het lijkt dat velen dolblij zijn te weten hoe de toekomst eruit ziet en de joke of life nu pas durven te beleven.
Soms ook voelt het wel alsof ze zich met dit weten misschien superieur voelen naar hun naasten en hen liefdevol castrerend gedragen en/of zoals de prachtige Griekse mythe van de eenogige Cheops [als ik het goed het voor geletterden]...
Jaja... in het land der blinden is één oog koning!!!
Het is niet dat ik deze reactie niet begrijp - wetende hoe de hele mens-evolutie  zich heeft voltrokken - maar mij doet dit vaak pijn.
Verdomd veel pijn!!

Ook ik had toen het plaatje rond was een gevoel van opluchting en/of blijdschap dat ik wist waarom ik tot stront werd gemalen waar iedereen bij stond.
De egocentrische mens is daarin bikkelhard en meedogenloos.
En het vreemde is dat NIEMAND dit zo schijnt te voelen of beleven.
Ik zal jullie één kleine anecdote vertellen, maar ik kan er met gemak een tweede “duivelsboekje”over schrijven met 10-talle ongelofelijke stories.
Ik had een man behandeld voor “weet ik veel” die een groot bedrijf had in zonweringen en voor het Rijk werkte. Twee weken later kwam hij terug en was super-enthousiast over de forbidden therapy , die ik in de garage van mijn huis deed.
Hij was zo enthousiast dat hij me vroeg of ik zijn hond kon behandelen, want die kon de trap niet meer op.
Is het niet huielen van het lachen?
What to do?
Natuurlijk kon dat niet tussen de patienten door en het vergde wel een heel intensief onderzoek met electroacupunctuur tussen hond en baas.[hoe ga ik niet op in]
Ik besloot er een zaterdag aan te wijden en gaf de hond een enkele injectie celtherapie.
Twee weken later belde hij me enthousiast op dat zijn hond weer de oude was.
Ik vroeg hem of hij met al zijn connecties in de hogere sferen mensen kon benaderen.
Zijn antwoord was clear: “Nooit, want dat kost me klanten”.
En...
Dit is nog een softe anecdote, want de extremen durf  ik geeneens aan het geduldig papier toe te vertrouwen vanwege het feit dat ieders braincomputer al op tilt slaat met meningen over goed en kwaad.
Veel mensen zijn inmiddels ook afgehaakt, omdat zij alles uit de kast trokken om het verhaal naar buiten te brengen en het resultaat was diepe frustratie.
Het gevolg was dat zij of thuis of in hun kenissenkring de ene kopstoot na de andere opliepen en logischerwijs de weg van de minste weerstand kozen : een soort “Wein Weib und Gesang”.
Nou ja...
Vielleicht ist es nur wein oder wein mit animer-madschen, waar men een dubbel kater van overhoudt.
Sorry voor mijn slechte Duits, terwijl ik toch van Duitsen bloed ben als in onze nationale hymne moet geloven.
Sorry ook dat ik als man de nachtschade vrouw hiermee kleineer, maar dat is niet echt de bedoeling.
Hoe moet of zal ik beginnen met het verhaal dat liefde totale utopie is zonder beide geslachten niet in een klap af te slachten.
Wat kan ik beter doen dan het “God is liefde-boek” de Bijbel ter hand te nemen , waar het overduidelijk in staat en dat de meesten al uit de boekenkast hebben gehaald of op de brandstapel hebben gegooid?
Ik kan natuurlijk ook een anecdote over mijzelf vertellen, maar ik vrees met grote vrezen dat men erom gaat lachen en...
En de essentie ervan weglachen.
Je maintaindrae  en worstel om het hoofd boven water te houden en heb besloten om met U terug te keren naar het Paradijs.

De Hof van Eden
Daar stonden zij naakt en onbedorven.
Hun namen waren ...Adam - de inademing en of de creator van het leven - en Eva - die als eve [Engels evening] de nachtschade vrouw.
Nachtschade?
Toeval?
Adam was groot en sterk en Eve was aantrekkelijk mooi.
Zij was zo mooi in haar kwetsbaarheid dat Adam er alles voor over had om ...
Ongetwijfeld kent U de gezegde “Wie niet sterk is moet slim zijn” en dit is niet voor niets het wapen voor Nederigland dat ons via de Europese “Gemeen”schap het geld tot aan onze lippen deed stijgen en alle landen aan zijn voeten dwong.
Het vechten tegen het water had grotere impact als erflast dan menigeen bevroedt.
Wij werden de “keizer der ziekte” en zo gedragen wij ons ook.
Overal ter wereld zijn wij present om het onheil heilzaam en met zachte hand te bestrijden.
Stop Siegfried.
Je dwaalt weer af en bevond je in het Paradijs en/of De Hof van Eden.
Oh...
Ik kan het me zo goed voorstellen en heb het eens als theatervoorstelling opgevoerd voor een gezelschap van “verlichtte Avatar-mensen”.
Bloedmooi en zo verlicht zag Eva eruit dat ik haar in mijn fantasia zag staan “zonder ornaat” in de Paradijstuin, waar de appelboom der Wijsheid volbeladen was.
Nu weet ik wel dat ik bepaald moeders mooiste niet was en ook nog eens een aangeboren angst heb voor vrouwen.
Jaja ... erflastig aangeboren.
Maar deze ogen dwongen mij in dit illuustere gezelschap - waar ik ook slechts te gast was - om haar uit te nodigen tot het sprookje van de Goddelijke Liefde, die geen liefde is maar liefdevolle castratie.
Ik was daar op uitnodiging van een Shamaniste, waar ik die nacht de sponde mee had gedeeld en was daarmee verlicht van Adam’s zaad wat toch zijn weg vindt in de spelonken van het zijn en/of de moederschoot..
Was dat mijn overmoed of kriebelde het nog daar diep van binnen als ware “kruisvaarder”?
Wat is dan wijsheid nog?

Maar laat mij verder gaan met het verhaal wat iedereen kent, maar geen indruk maakt als wij het spel van yin en yang ons totaal onnadenkend laat zijn.
Oh schone Helena of bent gij misschien Eva?
Ik knielde voor haar voeten om me in Gods naam kleiner te maken dan ik ben.
Nu wist ik diep van binnen wel dat “nederigheid des duivels oorkussen is”, maar tenslotte was ik te gast in een verlicht gezelschap waar ik ook nog eens als buitenstaander aanwezig was.
En die plaats kende ik maar al te goed.
Dat was onderdeel van mijn aristoctatische opvoeding.
Natuurlijk had ik die appelboom gezien, maar die had ik al lang uit mijn blikveld doen verdwijnen.
Om een lang verhaal kort te maken...
Ik speelde het spel van onze uittocht uit het Paradijs, waar Eva Adam mij dwong van de boom der Wijsheid te plukken.
Het was doodstil na afloop.
De enige die de vrucht ervan plukte was mijn Shamanistische Godin van de Liefde.
En toen...
De vrouw keek mij aan en zei met warme stem “Ik ben toneelspeelster en heb een toneelschool in het zuiden des lands. Voel je ervoor om met mij te werken?”
Wat kon ik meer zeggen dan ...”Ik haat toneelspelen, want iedereen speelt toneel in deze wereld”.

Wat is liefde?
Ik heb het werkelijk overal gezocht en nooit gevonden.
Ik noem het liefdevolle castratie, die inmiddels meer weg heeft van geestelijke incest van de vrouw en lichamelijke incest van de man.
Ik heb als boogschutter al mijn pijlen verschoten in een pogen de min te minnen.
Ik heb heel wat “sterren als beelden” mogen bezoeken, maar het liep altijd uit in een bezoeking, omdat het Ego altijd weer als duiveltje uit het doosje om de hoek kwam kijken als het kwaad al was geschiedt.
Wat ik ervoor in de plaats kreeg in de nacht was “de ware liefde van de Oude Wijsheid”.
Neen lieve mensen.
Liefde en Ego zijn elkaars absolute vijanden.
Onbaatzuchtige liefde bestaat niet en heeft nooit bestaan.

Ik zocht naar de illusie en kreeg er de harde werkelijkheid in de nacht voor terug.

Weet U hoe Jesus werd geboren?
Het was het sprookje van Joseph en Maria, die beide als armsten der armen hun individuele overlevingsdrift al hadden losgelaten en nog slechts hoopten op een wonder.
Misschien dat U op de website het verhaaltje van sterrekinderen hebt gelezen, want...
Als twee Egoloze mensenkinderen nog slechts elkaar vinden als troost, kan er moeilijk een Ego uit worden geboren.
Jesus Christ...
What a fantastic story about our search for enlightment was let us by our last God is love.

Dit is zo’n beetje einde verhaal.
Liefde is de grootste illusie van ons mensen.
En zo schreef de nachtschade vrouw de geschiedenis in bed, want...
De man kan toch slechts liefde krijgen als hij appels bij zich heeft om eerst haar maag te vullen?
Wie van ons beide is nu de materialist?
Men zegt wel dat liefde van de man door de maag gaat, maar...
Ik weet het echt niet meer.
Vanwege het feit dat zij de placenta voor goed moederschap niet opat, werd de bevalling voor moeder en kind een trauma met ernstige gevolgen.
Het gevolg was van dit trauma abnormale binding met haar kroost, dat ze - in tegenstelling met andere zoogdieren niet los kan laten.
Om de koe bij de horens te vatten bleef het niet bij kalverliefde, maar bleef zij haar kroost betuttelen.

Mijn pijlen zijn verschoten en voor mijn gevoel is ware dankbaarheid voor het mij gegevene pas mogelijk als het water ons Leeuwenbloed der Nederlanders ons tot aan de lippen gestegen is en bidden nog de enige optie is.
Men kan de hemel slechts zien als men door de hel is gegaan en ...
Vechten tegen het wassende water, is net zo stom als dat het zinnig is.

En zo zei God aan het einde van zijn Scheppingsdrang ...
Ik zie dat het goed is en ik laat ze ... aanmodderen.

Alles  wat wij beleven als goed en kwaad is illusie
Het is het boekje “Illusie van God en wetenschap” dat de Theologische Universiteit in Tilburg graag in hun archief wilde opslaan, maar niet wilde bespreken.
Zij waren nog te druk met Incestueuse Liefde geven aan ons mensenkinderen.

Geprofeteerde Eindtijd Openbaringen.

Terwijl ik mijn mailbox opende stond er bovenaan een Google-berichtje over de eindtijd.
Is het niet onvoorstelbaar hoe iedereen via internet nauwlettend wordt gade geslagen.
Is het niet de ware Big Brother is watching you?
Hier is het linkje voor allen.
Het is weer iets anders dan dat Bokkeriaans gezever over zijn “dansen op zijn eigen kerkhof”.
Het is geschreven door een Kerk-vader, die de voorzeggingen  van God zelf heeft mogen ontvangen.
Kijk!!!
Dat maakt echt indruk.
Het is weer eens iets anders dan dat chirurgje uit het wingewest Winschoten of all places, die zijn voorvaderen een voor een op bezoek kreeg.
Hier is de link.
http://the-end.com/nederlands/2008GodsLaatsteGetuigenis/?gclid=CIvDp8_c1akCFQKHDgodXFhwNg
Het enige wat ik wel leuk vond was dat hij op het eerste gezicht niet predikte dat alleen alle geestelijk en lichamelijk gecastreerde zieltjes van de Kerk in Gods Huis onderdak zullen vinden.
Maar misschien is dat het addertje onder het gras en zijn dat zijn preken in Amerika en Canada.

De strontwagen

Hier nog een stukje uit de oude doos over mijn leven, dat nu ik aan het einde sta nog slechts kan zien als zijnde het lot dat niet alleen voor mij maar voor iedereen vast ligt.

Hiep Hoi, Ik ben gerealiseerd!
Hiep hoi ik voel me blij en opgelicht!
Ik ben gerealiseerd!
Ik ben verlicht!
Het is me gelukt en ik mag van geluk spreken!
Ik was gereïncarneerd als vuilnisman en uniek in deze wereld van Zelfgerealiseerde Goden.
Nu ben ik verlicht van deze hardnekkige reïncarnaties en slaak een zucht van verlichting.
Ik behoefde daar zelf niets voor te doen, dus van zelfrealisatie is geen sprake en dus ben ik gelukkig zonder trots te kunnen zijn, want anderen deden het voor mij.

Mijn vader ... mijn grootvader ... en Oh laat me ophouden!
Ze waren er allemaal om de stront van andere mensen op te ruimen.
Het lijkt wel een ziekte in mijn stamboom ...een soort boom-pandemie zal ik maar zeggen.
Heel vroeger waren de strontruimers er voor de "gemeen"schap.
Deze bestaat al langer dan vandaag en was na de tijd van de echte "samen"leving, zal ik maar zeggen.
En toen was er nog geen stront van anderen en dus ook geen stront-ruimers.
Vroeger was dit een zeer nobel beroep, waar men roeping voor moest hebben, zo zeiden de nobelen van weleer.
Het werd nobel gevonden want, het was toen al bekend dat men zonder strontruimers zou stkken in zijn eigen drek.
Vroeger werden de strontruimers betaald zolang de gemeenschap schoon bleef, maar nu lijkt het omgekeerd. Hoe meer stront hoe hoger het inkomen.
Jaja iedere dag honderden bokkenwagens vol stront van anderen opruimen!!!
Wie kan je daar vandaag de dag nog voor vragen, denkt U?
Maar dit was vroeger niet anders.
Ohhhh nee, er is echt niets nieuws onder de zon!

Het beroep van vader op zoon werd geïncarneerd en zo gingen mijn stamvaderen vroeger al als roependen door de straten en men zei dat dit ons karmisch lot was.
Geleidelijk aan werd die karmische roeping door de Noblesse Noblige in de adelstand verheven en kregen wij een bordje Dr. op de bokkenwagen.

Griekenland : de bakermat van onze beschaving lijkt verloren.

[Ik plaatste dit frutseltje op de volkskrant en plaats het hier voor mijn archivaris, want vragen heeft niemand hier meer.]

Het land waar de God Pan ooit van de Olympus afdaalde ligt op sterven.
Weinigen kennen hem nog, maar de God Pan was wel een synoniem voor de Creator van de Westerse technologische Revolutie en/of het Westerse denken.
Het was - om in dokterstermen te spreken - wel de Pan-creas en/of de alvleesklier, die alles te vleze maakt en/of vermaterialiseert.
Het was - om in wereldse termen te speken - wel de Westerse mens, die met zijn komst uitgroeide tot pure materialist, die de rest van de wereld aan zijn voeten dwong.
De Westerse mens was daarmee de kroon op God’s Creatie en/of het einde van de evolutie van het menselijk denken.
Als dat geen voorzienige blik was weet ik het niet meer.

Ik kijk terug naar mijn bizarre leven, dat in 1981 een definitieve wending nam na een lezing “Cancer, it’s like economy”.
Ik tastte daarmee aan “De luxe van een kankercel te zijn” die als kenmerk in zich draagt “kwaad en aardig” te zijn.[ ISBN9057868334  en verschenen in 2003 ]
Natuurlijk was het een nogal cryptische titel voor een ziekte die als spookbeeld voor iedereen geldt, maar waarbij niemand lijkt te beseffen dat lichaam en geest een onafscheidelijke twee-eenheid zijn.
Kwaad en aardig?
Ach ...het is eigenlijk te simpel voor woorden als men zich verplaatst in de kankercel die als maar rijker en rijker wordt gevoed, het lichaam uitmergelt en steeds meer macht over het lichaam krijgt.
Dat zou toch iedereen wel willen?
Is het niet typerend voor de mens , die altijd op zoek is naar meer en beter?

Vanmorgen zag ik op het nieuws onze economisch homo sapiens de Jager, die trots vertelde dat hij alle ministers van de EU aan zijn voeten had gedwongen.
Ik moest - of ik wilde of niet - denken aan Neerlands geniale plan om een Europese Gemeenschap in het leven te roepen.
Geniaal was het, omdat wij hiermee als Creator van dit plan konden uitgroeien tot een kankercel binnen Europa zonder weerga.
Het werd een kankercel die alle landen van die “gemeen”schap aan zijn voeten dwingt.
[zie oudere inzending: http://www.vkblog.nl/bericht/298812/Gaat_de_euro_eerder_vallen_dan_de_dollar%3F ]
Zo althans gingen mijn belevingen bij het horen van dit nieuws.
Mede door mijn vrijwillige balllingschap van 15 jaar eenzame opsluiting in Portugal heb ik daar met eigen ogen kunnen zien hoe daar onze VOC mentaliteit binnen sloop na toetreding tot dit pact.
De rijken werden zienderogen rijker en de armen steeds armer.
En wat tevens opviel is dat rijkdom totaal blind maakt voor de realiteit zoals de volkswijsheid ons vertelt.
De Portugese leiders zagen de verloedering van haar  “onderdanen” totaal niet.
Hetzelfde geldt nu voor Spanje, Italie, Griekenland en zelfs België.
En onderwijl ...
Hebt U dat pakkende TV programma gezien waar men rijke jongeren confronteert met arme landen die voor ons als slaven werken?
Waarom?
Om hen bewust te maken???
En wat lost het op?
Is het niet louter sensatie, zoals alles wat sensatie is weer veel geld in het laadje brengt?
Maar is het erger dan onderwijl geld inzamelen voor de armoede in de wereld als men weet hoe die armoede tot stand kwam door onze Westerse geest van leven?
Wie is zich dit alles bewust?
Niemand toch!!!
Worden we bewust dom gehouden of is het louter de rijk”dom”, die ons verblindt?
Misschien is het wel beide.

En dan - terugkomend op de dreigende val van de Euro...
Hoewel ik er al meerdere malen over schreef op dit blog bleef het een doemdenkerig ver van mijn bed scenario.
Stond er niet voorzegd dat een Verenigd Europa een kort leven beschoren was?
Waren het niet 14 dagen volgens de Bijbel?
U weet dat ik na mijn val van het ereschavot mij volledig heb toegelegd op een oude wijsheid die heette “Alle cycli zijn elkaars gelijke” en zodoende steeds meer respect kreeg voor het ooit gewetene over onze levensloop.
Ik ben mij er ter dege van bewust dat dát wat ik er over terugvond nog slechts een fractie is van die oude doctrine als geheel.
De Bijbel - als zijnde een “cryptische vertaling van die oude wijsheid” werd ook niet voor niets geschreven in vergelijkingen, opdat wij het niet zouden verstaan.
Want de waarheid moest enerzijds tot het einde der dagen geheim blijven en onderwijl moest het Geloof ons door moeilijke tijden heen helpen.
Als wij nu die dagen als zijnde een cyclus zien die identiek is aan jaren en we plakken dit op het Verenigd Europa ...
Bijzonder is het wel.
Hoe lang kunnen wij nog van ons stinkend geld genieten?
Stond er niet geschreven dat aan het einde der dagen alles in stroomversnelling zou gaan?
Ik vrees met grote vreze dat we eerder in weken of maanden moeten spreken dan in jaren.

Over de zin van deze voor velen onzinnig lijkende Bijbel schreef ik hier op het blog de laatste jaren genoeg over.
En om U een beeld te geven van ons voorland....
Tolstoy schreef over oorlog en vrede, die elkaar afwisselen.
De I Thing als oudste boek der boeken schreef hierover “Als het winter - lees armoede - wordt trekt het leven zich terug, maar gaat de mens vechten”.
De Bijbel voorzegt ons de derde en laatste wereldoorlog tussen Oost en West.
En...
Eindigt dit boek niet met “Het zal ons rauw op de maag liggen”?

Ik lees dit stukje door en probeer te achterhalen wat mijn drijfveer is voor alweer een doom-artikeltje te schrijven over onze benarde toekomst.
Ik weet nog als de dag van gisteren toen alle puzzelstukjes in elkaar vielen over ons lot wat al in de sterren beschreven stond,  ik mij blij en opgelucht voelde.
Mijn doom-gedachten over onze verkankerde wereldeconomie, die mij zo’n 20 jaar daarvoor zo noodlottig werd, bleek opeens een totaal andere wending gekregen te hebben.
Toen pas drong echt tot mij door dat de zwangerschapscyclus van Moeder Aarde nooit anders had kunnen verlopen.
Toen ook moest ik lachen dat ik uit het medisch kartel werd gezet en zelfs officieel voor gek werd verklaard.
Inmiddels - het was begin 2000 - was het wel voor velen al meer dan duidelijk , dat er problemen op ons afkwamen die er op zijn zachts gezegd zeer onheilspellend uitzagen.
Het was voor mij een te grote vondst om voor mijzelf te houden.
Dan zou ik mij pas echt schuldig voelen.
En vanaf die tijd begon - om met Steiner te spreken - mijn excarnatie-fase.
Nu ben ik blij dat ik nog mag meemaken dat ik zeer dicht bij de waarheid zit, maar voel mij vreemd genoeg ook schuldig dat het mij niet gelukt is die Oude Wijsheid publiekelijk ter discussie te stellen.
Dat en niets meer is mijn drijfveer totdat ik het tijdelijke met het eeuwige heb verwisseld.

Willen wij echt weten?

Ik schrijf dit kattebelletje om een indruk te krijgen of er lezers zijn, die het de moeite waard vinden om - net zoals een kleine 4 jaar geleden in Utrecht - een middag/avond te organiseren over de tijd waarin wij leven en hoe wij dat beleven of ermee omgaan.
Zoals Bijbels werd voorzegd zal “Aan het einde der dagen zal alles in stroomversnelling gaan” en het ziet er naar uit dat dit nu echt staat te gebeuren.
Ik weet dat er heel wat lezers zijn die mijn onheilsboodschap met bizarre uitkomst echt serieus hebben genomen en er graag met anderen over zouden willen praten en/of het willen delen, maar overal komt men weerzin tegen om daarna noodgedwongen in hun eigen gedachte-wereld blijven knoeien.
Daarnaast lijkt iedereen bang om open en bloot op het blogje vragen te stellen, omdat vragen als kleinering voor het IK voelt.
Zou dat anders zijn als we hiervoor bij elkaar komen?
Of is dit boter aan galg gesmeerd en/of wishfull thinking?

Dat de wereldsituatie er zienderogen somberder uit gaat zien, is langzamerhand wel meer dan duidelijk.
Alles - werkelijk alles - lijkt nu volkomen uit de hand te lopen.
En met name de situatie van ons stinkend geld als zijnde onze nog enige overlevingsbron lijkt ook gebakken lucht te worden.
Dat iedereen de schuld aan zijn naaste probeert te geven is  kleinmenselijk normaal, want dat hebben wij sinds mensenheugenis al gedaan.
Maar niemand lijkt te beseffen dat het denken wel een evolutie heeft doorgemaakt, gelijk dit individueel  erflast heet.
Alles is daarin aan elkaar gelijk.
Iedere nieuwe cultuur heeft - gelijk van vader op zoon en van moeder op dochter - de levenservaringen van de vorige cultuur meegenomen zonder te beseffen dat wij “het voor onszelf goede daarin hebben gekoesterd en het kwade erin naast ons neerleggen”.
Als er dan ook maar één prachtige vergelijking in dit “Weetboek daterend uit Oude Tijden” hebben gekoesterd, is het die vergelijking wel.
Dat en dát alleen deed ons evolueren tot Ik-Goden van onze kleine denkwereld.
Dat was ook waarom ik laatste artikeltjes aandacht schonk aan de persiviteit van de Westerse mens, die alles op verkankerde wijze - en...met trots -  aan het vernietigen is.
En hoe beleven we dit???
We beleven dit toch spiegelbeeldig en praten over terroristen en misdadigers alsof wij hierover mogen oordelen alsof wij God zelve zijn.
Nu is Griekenland de voetveeg van de Euro-wereld, want dáár en dáár alleen ligt nu de oorzaak van ons dreigende faillissement en de val van de Euro.
Meer dan 70 % van de Nederlandse bevolking stemt al tegen een hernieuwde steunmaatregel om het Griekse volk te redden.
Schreef ik niet al verschillende artikelen op mijn volkskrantblogje over dit kankergezwel in het klein?
Sterker nog!!!
Werd deze ontwikkeling al Bijbels voorzien op een moment dat Europa nog door heidenen werd bewoond?
Stond er niet beschreven dat het Verenigd Europa slechts 14 dagen zou bestaan?
Was dat alles louter waanzienige koffiedik-kijkerij?
Oh!!!
Niet voor niets hebben we Kerk en Staat officieel van elkaar gescheiden, want we zouden dan wel eens kunnen gaan twijfelen of na gaan denken over bijvoorbeeld dat wij “onze gaven niet te gelde mochten maken” en/of dat “zij die oordelen veroordeeld zouden worden”.

Laat mij ophouden met in herhalingen te vallen en/of te smijten met Bijbel-teksten alsof ik hem zelf geschreven heb.
Ik kan er ook niets aan doen dat ik “door schade en schande van mijn medemens” wat wijzer ben geworden van mijn te vroeg opgestane zielen in mijn stamboom.
Helaas werd ik bij leven al gevild.
Wil iedereen die zich kan vinden in zo’n samenkomst dit op het blogje of persoonlijk aan mij kenbaar maken?
En...
Als er dan voldoende belangstelling blijkt te bestaan zal ik Fons vragen of hij mij bij wil staan dit in goede banen te leiden en hopen dat het geen mosterd na de maaltijd wordt, want ...het laatste avondmaal wordt al voor ons voorbereid.

Is de mens geniaal pervers?

De mens zit vol perversiteiten.

Ik schrijf dit artikeltje naar aanleiding van een blogje op de zichzelf de hemel inprijzende NRC waar klimaat-deskundige Paul Luttikhuis recent een stukje schreef over "De voedselketen zit vol perversiteiten".
Tot mijn verbazing werd mijn commentaar over de titel - had m.i. moeten zijn “De mens zit vol perversiteiten” - geplaatst en dit was reden om door te gaan en deze expert te vragen hoe veel energie de mensheid als geheel en in het bijzonder de Westerse mens produceert naast zijn eigen stofwisseling.
Een toeval wilde dat "Een vandaag" gisteren - 3 juni -  een uitzending had over 2012 en de eindtijd.
Dit was mijn reden om iets meer richting deze vermeende klimaat-expert te schrijven.
Ik had natuurlijk ook weer een poging kunnen doen "Een vandaag" te benaderen, maar de ervaring heeft geleerd dat dit toch boter aan de galg smeren is.
En dus schreef ik...

Jammer dat Paul Luttikhuis het antwoord ook niet weet op de vraag hoeveel energie de huidige mens per hoofd van de bevolking produceert, want anders had hij dit zeker verteld.
Ik vroeg dit alles zeker niet voor niets.
Als wij de mens {nog} kunnen zien als onderdeeltje van het gehele evolutieproces is zal het opvallen dat het eerste leven louter koudbloedig was, er daarna warmbloedig leven bij kwam en tenslotte kwam de Lucifer-mens, die met der tijd steeds meer vuur ging maken.
Ik vind het vreemd dat niemand zich schijnt af te vragen of dit toeval is of misschien een "materiele" en/of "kosmische" wetmatigheid.
We hebben nu kunnen vaststellen dat er op alle planeten van ons zonnestelsel een temperatuurverhoging plaatsvindt van ongeveer 2 graden.
En... op de andere planeten is nu geen leven zoals op aarde.
Dus er is meer aan de hand dan louter kleinmenselijke global warming.
Een definitie van leven uit de oudheid - zo'n 6000 tot 8000 jaar geleden luidde "Alles wat beweegt is leven".
Het lijkt zo symplistisch, maar de kleinste eenheid van leven werd toen al beschreven als zijnde een atoom.
Met andere woorden: Alle materie is leven.
Daarnaast werd ons nagelaten dat "Alles wat is van het allergootste tot het allerkleinste [alle materie dus] kent een identieke levenscyclus".
Het is al weer zo'n 10 jaar geleden dat Amerikaanse en Japanse electronenmicrioscopische onderzoekers aantoonden dat in een electron vlak voor een micro-Big Bang een beat ontwikkelt. Dit is kijkend in het evolutieproces de hartslag.
Is dit niet bijzonder?
Dan rijst de vraag hoe het mogelijk is dat de aarde wel in een bijna cirkelgang rond de zon draait en ondanks dat zij langzaam afkoelt toch niet dichter bij de zon komt te staan.
Volgens de wetten van Einstein zou dit toch moeten?!
Zou dit het gevolg zijn van het leven op deze planeet dat steeds meer energie gaat produceren?
We hebben nu de wereld volgebouwd met kernenergie en gooien met bommen en granaten alsof het pepernoten zijn.
En dat terwijl de natuur steeds meer plaats moet maken voor de mens. Daar behoeft men geen wetenschapper voor te zijn, want dat is wat iedereen kan zien.
Het is heus niet toevallig dat gisteren Nederland werd opgeschrikt door een programma van "Een vandaag" over de eindtijd.
Als men zo naar het leven en ons leven kijkt wordt men daar toch klein en nietig van?
Naar mijn bescheiden mening zou de NRC werkelijk een krant van wereldformaat zijn als zij zulke zaken onder het voetlicht zouden durven te brengen in plaats van over de sensationele highlights te schrijven.
Is dit geen hoogmoed voor de val?

Tenslotte zou het mij hooglijk verbazen als de redactie -who ever it may be - dit korte aanvullinkje zou publiceren en helemaal als ze dit ter discussie zouden willen stellen.
Misschien vraagt U zich af waarom ik het dan schrijf.
Ik schrijf het louter, omdat de redactie iedere inzending op zijn waarde beoordeelt en er dus automatisch mee wordt geconfronteerd.
Misschien valt het wel onder "de geheime leer" van Blavatski en moet het tot het einde geheim blijven.

Zal ik  hier op dit blogje de titel nog iets anders formuleren???
Is het niet dat de mens geniaal pervers is?
Of...
De Duivelse Godheid mens?

Utopia [deel 2]: Een andere kijk op ziekte

Naar aanleiding van mijn recente krabbeltje over Utopia-beleven ontkom ik er niet aan nu voor de zoveelste keer de vraag voor te leggen “Wat is de definitie van ziekte in een wereld die tot op het bot verkankerd is meer dan an individual physical or mental disease”.
Zijn  lichaam en geest niet één?
En waar vindt ziekte zijn oorsprong?
Tevens zal ik proberen een nostalgisch tipje van de sluier op te lichten hoe mijn kanker-research mij op het spoor bracht waarom dit  niet voor niets “De keizer der ziekten” werd genoemd en alsmede hoe het voor velen al bekende symbool van de crab en/of Krebs die de aarde leegvreet in de 80-er jaren ontstond.
Ik werd hierdoor aangezet - of misschien wel uitgedaagd  - omdat het toeval wilde dat ik de laatste tijd weer regelmatig werd geconfronteerd met mensen, die of enthousiast vertelden over allerhande alternatieve therapieën of mensen die mij raad vroegen in verband met kanker.
De grootste lachwekkendheid is voor mij wel praten over “natuur”geneeskunde, want ziekte is voor mij niet veel meer dan een natuurverschijnsel.
Ik heb oprecht geen idee meer hoe ik op dergelijke mailtjes moet antwoorden, want hoe kan ik begrip opbrengen voor dergelijke emotie in het weten dat ziekte in de vrije natuur een onbekende is en toch mijn medemens zo correct mogelijk en begripsvol te woord te staan.
Nog erger voelt het als mensen mij als een soort goeroe zien, die vanuit een ivoren toren verhaalt over de waanzin die zich daar beneden afspeelt., want het tegendeel is waar.
Ik ben misschien wel het meest verworden van iedereen om me heen.
Ik ben absoluut niet bij machte om adequaat te reageren op allerhande goed/kwaad emoties van mijn medemens anders dan mompelen dat men het ook anders kan zien.
Stel nu eens dat er geen ziekte meer was.
We hebben nu al een mensenplaag, die nog steeds groter wordt.
Ik mag dan wel vele uitleggende dromen hebben gehad, maar ook dat zijn wel uitingen van mijn onmacht om in die verworden wereld te staan.
Hierdoor kreeg ik de keerzijde van ons zogenaamde “bewustzijn” te zien, maar dat betekent niet dat ik daarmee “verlicht” of “zelf-gerealiseerd” ben zoals sommigen mij dit wilde aanpraten.

Is ziekte niet één van de vele aspecten die het praten over de eindtijd waarin wij ons gemanoeuvreerd hebben tot praten tegen dovemansoren doet vervallen zodra er ons een scheet dwars wordt gezeten?
Zijn wij dan echt - zoals de Bijbel ons naliet - ziende blind en horende doof aan het einde onzer dagen geworden?

De oudste definitie van ziekte die ik tijdens mijn zoektocht in het “Wijze Verleden” heb gevonden luidde  “Als er ziekte in een samenleving verschijnt doen wij met z’n allen iets fout”.
Mijns inziens is dit een definitie die de lading volledig dekt.
Maar wat doen wij dan met z’n allen fout ?
Hoe kan ik mij nu schuldig voelen als mijn buurman ziek wordt ?
Voor de eenvoud zou ik het graag vertalen in “Ziekte is een reactie van de natuur in een pogen het natuurlijk evenwicht te herstellen”.
Dit houdt in dat de natuur oeverloze pogingen doet om onze egoistische wil om te overleven te lijf te gaan en het is daarom ook dat “natuurgeneeskunde” mij zo cynisch overkomt.
Ik ga hier nog even op door.
Voor mij houdt dit in dat des te groter de disharmonie tussen mens en natuur  is, des te zieker en/of verzwakter we worden en...
Des te harder gaan wij weer gaan vechten, waardoor de disharmonie alleen maar groeit.
En als de disharmonie groeit worden de ziekten ernstiger.
Een kenmerk van de ongerepte natuur is dat er optimale symbiose heerst.
Dat betekent ook dat dáár van verzwakking en/of ziekte geen sprake is.
En om toch in leven te blijven hebben we steeds meer beschermingsmiddelen nodig om ons staande te houden.
Dit gevecht leveren wij al sinds mensenheugenis en werd steeds grimmiger.
Dat en dat alleen leidde tot een technologische REvolutie  waar we dan ook nog eens apetrots op zijn.
Dat de natuur nu op alle fronten lijkt te gaan bezwijken voor onze inventiviteit ziet iedereen, maar behalve beschermde natuur-reservaten maken doen we er verder niets aan.
Is het niet in alle opzichten de “omkeringscyclus” in ons beleven van de realiteit?
Betekent dat niet dat wij dan ten prooi dreigen te vallen aan aanvallen van bijvoorbeeld bacterien en virussen waarmee wij voorheen in symbiose leefden.
Kan het simpeler gezegd worden?
Denken wij dan echt alleen maar aan Ikke Ikke en de rest kan stikke?
En in de mensenwereld als eenheid doen wij precies hetzelfde.
En zo liet de bijbel ons na dat “de armen van geest de aarde zouden verwerven” en/of zijn ten dode gedoemd.
Is dit alles misschien  zo simpel dat niemand er bij stil kan staan?
Daar lijkt het voor mij althans wel op.
Wilt U het misschien genuanceerder, zodat U het kan manipuleren naar Uw eigen inzichten?

Is het niet uiterst frappant dat wij - zoals de Bijbel voorzegt - onze leeftijd met al onze technologie zouden verdubbelen?
Misschien is dit smijten met Bijbelteksten voor velen zo maar een schreeuw  om mijn gelijk te willen hebben, maar als men weet dat alle zoogdieren gemiddeld exact 52 keer de zwangerschapsduur leven en wij nu gemiddeld 80 worden ...
Als U de moeite neemt Uw rekenmachientje te pakken...
Is het niet te bijzonder voor woorden?
Maar....
Kunnen we deze klok terugdraaien?
Dat is toch ten ene male onmogelijk!!!
Betekent dat niet dat onze mentaliteit en/of de geest  van “leven en laten leven” op zijn zachtst gezegd totaal niet deugt?
Zijn lichaam en geest niet één?
Het betekent tevens dat iedere nieuwe vondst op medisch of technologisch gebied de mensheid nog verder verziekt.
Zo kunnen we op onze vingers natellen dat de ziekte-incidence zal stijgen en zo ontstond ‘’de preventieve geneeskunde”.
Isn’t it the joke of the devil?
Het heeft toch absoluut niets te maken met preventie?

Ik moet - terwijl ik dit schrijf - terugdenken aan een voorval uit mijn studententijd.
Er kwam een schoolvriendje langs, die op de kunstacademie zat en reclametekenaar wilde worden.
Het werd een studentikoze avond met veel bier om de discussies leven in te blazen.
Ik had ooit van mijn ouders de bestseller van destijds “Gekke lui die Amerikanen”  gekregen, waarin uiteen werd gezet hoe men met dieptepsychologie de mens manipuleerbaar kan maken.
Het boekje is totaal in de vergetelheid geraakt en niemand beseft hoe wij erdoor beïnvloed worden.
Het is zoals dat zo kenmerkend heet “gemeen goed” geworden en niet meer weg te denken is in onze verkankerde wereld-gemeenschap.
Is het niet vreemd hoe het woord zuiver zou blijven?
De voorbeelden hiervan zijn duizenden en niemand staat er één seconde bij stil wat hij zegt.
Maar ik dwaal af.
Er ontstond een vochtrijke discussie over het beroep reclame-tekenaar en... het beroep dokteren als zijnde onze verschillende “roeping”.
Discussie komt daarin van het Griekse spel “discus werpen” en zo gooiden wij elkaar de bal toe over onze belachelijke beroepskeuze.
En zo ontsond...
Het begon met dronkenman’s praat over aderverkalking aan de benen met als oorzaak dat wij de benenwagen hadden ingeruild voor de auto.
De volgende stap was de machine die voor ons handwerk verlichtte en waardoor wij de handen niet meer uit de mouwen behoefden te steken.
En...
U raad het al!!!
De volgende stap laat zich raden: de introductie van de computer, die voor ons denkt.
Wat houden wij dan over?
De beenloze, armloze mens zonder hersenen.
Is dat niet ziende blind en horende doof worden?
Is dat niet de situatie waarin wij ons nu al aardig gemanoeuvreerd hebben?
Maar de nacht was lang en steeds gekker werden de conclusies omtrent ons mens”dom” bezig zijn.
En zo ontstond ons toekomstbeeld van waaraan wij nu zo’n halve eeuw later al aardig aan voldoen.
Mijn vriend zag er reclame-brood in en wilde er een reclame-spot voor de TV van maken.
Het moest zijn afstudeer-onderwerp worden!
Hij zag het al helemaal voor zich.
“Is dat niet rompie de superman” riep hij enthousiast uit.
Hij had de film in zijn gedachten al helemaal gemaakt.
Rompie de superman die van begin tot het eind van zijn leven was voorgeprogrammeerd.
Het einde zou zijn dat er op een gegeven dag een graafmachine zou komen om zijn graf te graven.
Natuurlijk wilde hij nog niet het tijdelijke met het eeuwige verwisselen.
Maar...
Wat kon hij nog als speelbal van de technologie?
Hij was als speling van het lot toch ten dode opgeschreven.

U zult begrijpen dat de reclamespot er nooit gekomen is, want dat betekende dat hij daarmee zijn eigen doodvonnis zou tekenen.
Hij was daarin bepaald slimmer dan ik en wist waarschijnlijk diep van binnen dat hij beter mee kon doen aan de vaart der volkeren omdat de geschiedenis nu eenmaal zijn loop moest hebben.
Maar...
Zo’n 10 jaar later - ik had mij toen al totaal verloren in een onderzoek naar het ontstaan van kanker -  schreef ik mijn eerste boekje met als titel “Kanker ... Noodzaak” ?
Ik belde mijn oude vriend op om te vragen of hij voor mij de cover wilde maken.
En...
Zo ontstond .het symbool wat ik later veelvuldig zou gebruiken: De crab die de aarde vanuit het land van de ondergaande zon als gevolg van de technologische REvolutie de aarde zou leegvreten.

Natuurlijk was dit ziektebeeld zelf aanvankelijk net zo’n groot schrikbeeld als voor iedereen.
Maar het zien dat onze mensen- wereld alle aspecten van verkankering met zich droegen was voor mij duizenden keren griezeliger.
En misschien was het voor mij nog schrijnender, omdat iedere poging hierover te praten de kop werd ingedrukt.
Ik moest erover praten, maar het was ...
Misschien was het wel te griezelig voor iedereen.
Dus schreef ik het in een medisch artikel met als titel “Cancer: a reactive mechanisme in order tot try to survive”.
Maar toen bleek dat hierover publiceren in mijn lijfblad Medical Hypotheses door de editor werd geweigerd met de woorden “I think you are right, but I cann’t publish it for general reasons” en  eindigend met de woorden “We live in the darkest ages of mankind” was mijn maat wel vol.
Ik was woest.
What a cancerous world we live in!!!
En dat heet “vrijheid van meninguiting”?
Dit alles vond plaats in de 90-er jaren.
Mijn woede richting de systeemdictatuur was groter dan ooit, want het betekende immers dat wij bezig waren met pure suicide!!!
Toen had het voor mij ook geen zin meer om voor schijn-doktertje te spelen.
Er was maar één ding wat ik wilde weten.
“ Waarom? Waarom? Waarom in Gods naam willen we er niet openlijk over praten?”
Wat ik ook probeerde, nergens vond ik gehoor.
Het zou al met al nog minstens 20 jaar duren voordat mijn woede plaats had gemaakt voor berusting dat dit ons voorland was en al 6000 jaar bekend was.
Toen pas kon ik de link leggen tussen de mensheid als geheel met de titel van mijn afgewezen artikel “Cancer: a reactive mechanisme in order tot try to survive”.
En zo las ik recent in de collumn van mijn sparingpartner Tissen dat de mini-kanker - die
“Europese Gemeenschap” heet - dreigt om te vallen.
http://www.rtl.nl/components/financien/rtlz/redactie/column/tissen/2011/articles/tissen-droom-verenigd-europa-vervolgen.xml
Zijn alle cycli niet elkaars gelijke in het groot en in het klein en gebeurt niet alles tezelfdertijd?
Het is wat het is.
De verkankering van onze geest van leven nadert zijn einde en...
Wij hadden gedaan wat van ons verwacht werd.
Door onze verkankerde geest van leven hadden wij het leven als geheel weten te rekken van 12 naar 13 baktuns om daarmee de gelijkheid  van het kosmisch Yin en Yang te bewerkstelligen om daarmee het oneindig bewegen van de kosmos te garanderen.

Het is slechts wachten op de laatste profeet, die ons komt bedanken voor de onmenselijke taak die wij zo perfect hebben verricht.
Het zal velen rauw op de maag liggen.

Na  mijn overpeinzingen over alle vreemde toevallen in mijn leven waarin ik decennia lang met mijn eigen probleem bezig was geweest en de wereld de wereld liet vond ik dat ik mijn oude schoolvriend nodig eens moest proberen te vinden om hem te vertellen wat ik van zijn kunstwerk van weleer - het schilderij van de wereldbol met de crab - gemaakt had.
Ik had hem sindsdien niet meer gesproken of gezien.
Zo’n hernieuwde ontmoeting kost mij altijd enige moeite, omdat mijn wereld er zo anders is gaan uitzien dan de meesten en wil anderen anderzijds ook niet in verlegenheid brengen met dit bizarre verhaal.
Ik vond hem op internet en hij bleek binnenhuisarchitect te zijn geworden.
Na een dagenlange periode van twijfel belde hem toch op, want ik verhaalde immers over anderen en hoorde hem dit toch te vertellen.
Ik kreeg zijn zuster aan de telefoon, die mij vertelde dat hij “door de keizer der ziekte” overvallen was en nu als “rompie de superman” ten prooi was gevallen aan de witte doktersjas, die weigerden zijn graf te graven en dat hij niemand meer wilde zien.
Is het leven niet te cynisch voor woorden?