Ik had dit stukje ook mijn ‘’Hoogmoed voor de val” kunnen noemen, want ik had echt gedacht dat ik meer zou oogsten in 10 jaar dan een handje vol ‘’gelovers’’ in Gods woord.
“Wie zaait die oogst”, zei de boer en hij ploegde voort.
Na zo’n 12 geocities-sites, een Confissius website, een Wetenschap-eindtijd website, een volkskrantblog en zo’n 10 boeken waarin ik probeerde...
Ja wat probeerde ik eigenlijk?
Ik probeerde via dialoog dieper in de spelonken van ons zijn door te dringen.
Maar het tegendeel was waar.
Met mijn schrijven ging ik verder de diepte in, omdat ik als angsthaas geen fouten durfde te maken in mijn ‘’openbaringen’’.
Ik probeerde dieper door te dringen in een onvoorstelbare wijsheid uit vervlogen tijden, die voor één mens eigenlijk te veel omvattend is en toch zo simpel is... als men weet!
Ik had met mijn poging tot dialoog natuurlijk wel een voorsprong, want ik was er al decennia mee bezig.
En/of, ik was al een kleine ‘’ervaringsdeskundige’’ in een zoektocht, die ooit heette “Zie en verbaas U”.
Natuurlijk was mijn slotconclusie niet één van de leukste en/of iets waar we liever niet over praten: de eindtijd waarin we leven.
Een eindtijd en/of de op handen zijnde dood voor individu en collectief.
Bovendien werd ik erin bijgestaan door mijn doodgewaande voorvaderen, die één voor één uit hun graven herrezen als gevolg van schade en schande van mijn medemens.
Door hen was ik ook mijn status al verloren!
Dit was achteraf wel het mooiste cadeautje, want status is als een standbeeld dat maar één kant opkijkt.
Nu zegt dat U niets, terwijl U denkt dat U weet wat ik bedoel.
Iedereen heeft toch een standpunt en zeker ten aanzien van goed of kwaad.
Men is vóór of men is tegen en vragen stellen maakt je kwetsbaar.
Dat is ook de reden dat - zeker “en publique” er geen vragen worden gesteld en zelfs niet als men een nickername heeft.
Angst ...Angst... en nogmaals Angst!!!
Nu terugkijkend naar mijn bizarre leven stond alles al in mijn genen beschreven.
Ik was geen kleine “ervaringsdeskundige”, maar ik als ikje was het topje van een ijsberg waar net het kopje van te zien was.
In 1979 schreef ik het eerste boekje met als titel “Kanker... noodzaak?”, niet voor niets met een groot vraagteken, want ik wist het nog echt niet!
De krab die de aarde leegvreet is de cover van dit boekje en getekend door een oude schoolvriend. Toen wist ik dus al zeker dat dit te gebeuren stond.
Vraag me niet hoe, want ik voelde het.
De animatie werd pas later door een Engelse vriend gemaakt.
Ik was nog een blinde en zoekende in de woestijn en dat maakte waarschijnlijk dat ik de de pers haalde.
Vreemd als ik nu terugkijk en tezelfdertijd lachwekkend, want stond er niet geschreven “Alles weten maakt niet gelukkig” en “Zalig zijn de armen van geest”?
Als ik het toen al geweten had, was ik waarschijnlijk al direct gehangen door wereldse ‘’ervaringsdeskundigen’’.
Iets minder werd het al toen ik een tweede boekje ‘excarneerde’ met als titel “Ik denk dat ik weet, maar ik weet niet dat ik denk” [1982].
De kritiek luidde: “De titel had je moeten omdraaien”! Men snapte het niet.
Ondertussen was ik door volk en vaderland al in de banvloek verheven met mijn lezing “Cancer, it’s like economy”: een wereldse kanker die nu terminaal is.
Mijn eerste grote artikel in ‘s werelds gerenommeerde blad Medical Hypotheses ging over een cel en... totaal onbewust bewust tekende ik die cel als de aarde met een celatmosfeer, waarin zich processen afspelen, die nu 30 jaar later als twee druppels water identiek is met die van Moeder Aarde met haar atmosfeer.
Onvoorstelbaar maar waar!
En dan moet U zich voorstellen dat ik ook nog dyslectisch ben, waardoor in echt alleen door schade en schande iets wijzer kon worden. Want boeken lezen kon ik niet!!
Het zat er in en kwam er allemaal uit.
En het kon er pas echt goed uitkomen, nadat ik mij als moderne monnik 15 jaar had terugetrokken uit de woelige wereld: een wereld waar ik verguist was door zogenaamde ‘’ervaringsdeskundigen’’ en...
Wat direct geloofd werd door het voetvolk... zal ik maar zeggen.
Was dat ook wat de geleerden van weleer te beurt viel en waardoor zij zich terugtrokken uit de wereld? Zij stuurden ook niet voor niets afgazant Jesus in de wereld, die dan ook direct vermoord werd.
Ik vrees dat de geschiedenis van mijn levensboom zich, gelijk die van de geschiedenis zelf, herhaalt tot het einde der dagen.
En wat is het resultaat???
Zij noemden het niet voor niets “de verachtingcyclus”’: een verachting van het weten!!!
Op een handje vol discipelen na - die blij zijn met het weten - word ik werelds vergald alsof ik een melaatse ben.
En wat houdt me nog net op de been?
Is de volkswijsheid niet ‘’Wie schrijft die blijft’’?
Maar mijn schrijfader begint nu op te raken door gebrek aan feed back en... support.
Dit is zeker geen aanval richting hen die het verhaal wat ik van mijn ‘’ervaringsdeskundigen’’ mocht ontvangen geloven.
Ook zij staan onmachtig in de wereld en zelfs nog onmachtiger dan ik, want ik heb alle bewijzen voorhanden en kan daarmee spelen.
Sorry mensen dat ik jullie dit vroeg, want ik vroeg het onmogelijke van jullie.
Ik vroeg het onmogelijke van jullie, gelijk ik het onmogelijke van mijzelf eiste: de waarheid boven tafel brengen in een tijd dat we ziende blind en horende doof zijn verworden.
Dat is toch bluddy nonsens???
Je zegt toch ook niet tegen een melaatse dat hij er niet uitziet!!!
Vannacht werd ik wakker met het woord ‘’ervaringsdeskundige’’.
Het was of een stem zei ...Kijk naar dat woord!!!
Of ik het wilde of niet ik moest aan mijn vader denken, die vaak uitriep ‘’Iedere boerenlul kan dokter worden. Je moet gewoon regeltjes instampen en toepassen’’.
Maar is dat niet zo met iedere studie? Het zijn toch slechts truckjes?
Sterker nog!!!
Als je van hart en nieren al specialist bent, ben je pas écht ‘’ervaringsdeskundige’’.
Dan ben je kritisch zonder dat je beseft dat je een voorouderlijk ‘’geweten’’ hebt.
Geen wonder dat - zo ver ik weet - géén van mijn hoogleraren geweten hadden, evenals mijn medische medestudenten.
Het zijn net gelovigen!!!
‘’Zalig zijn de armen van geest” ....zal ik maar zeggen.
Je kunt ze alles wijs maken.
Zelfs dat gif voor een ziek lichaam gezond is of dat rotte plekken moeten worden uitgesneden alsof het een rotte appel is, die je toch wilt opeten.
Het zijn pure gewetenlozen!!!
Duizenden dingen gingen door mijn kop...
Toen wist ik waar het woord vandaan kwam.
Ik was binnen 2 weken geconfronteerd met iets dat ‘’gekker is dan gek’’.
Ik dacht dat dat niet kon, maar ...
Jonge mensen die in psychisch noodweer waren terechtgekomen, krijgen nu een opleiding tot ‘’ervaringsdeskundige’’.
Is het niet onvoorstelbaar!!!
Geef het poppetje een naam en hij danst toch als een clown?!!
Status, statuut en/of standbeeld zonder geweten.
Dat is de wereld van vandaag.
Gelooft U het niet????
De zoon van een fruitteler is nu minister van Financiën.
Een ex-babysitster is nu minister van Volksgezondheid.
Moet ik ze allemaal langs gaan? Neen toch????
Aan het hoofd van onze natie staat een geflipte concertpianist.
Als dat alles geen omkerings- of verachtingscyclus is, weet ik het ook niet meer.
Ervaringsdeskundigen in hart en nieren ?
Natuurlijk kan ik het omkeren, want alles heeft twee kanten en een gulden middenweg is helaas niet voor ons weggelegd.
Daar zit immers onze tekortkoming: die verdomde verkalkte brug in onze hersenpan.
Zijn het niet de kleine dingen dit het hem doen?
Dus kan ik met even veel recht onze regering de hemel inprijzen, want...
- De minister van Financiën laat zich geen appels voor citroenen verkopen in deze grootste crisis ooit.
- De minister van Volksgezondheid is op haar plaats in deze kindsheidsfase van de cultuur en...
- Onze President is de dirigent op de zinkende Titanic en/of op ons ‘’Lucifer Galabal”.
Sorry mensen,
Ik was van plan om het moeilijkste stukje van mijn puzzel met U te delen: de vraag die ik mij stelde toen ik bijna verantwoording moest afleggen voor mijn edelslagers-mes.
‘’Waarom stijgt het aantal ziekten nu na de oorlog werkelijk de pan uit en waarom het een direct gevolg is van de collaps van ons denken.”
Het aantal ziekenhuizen en doktoren is nog nooit zo hard gegroeid.
Is het niet nog bizarder dat wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat in vredestijd de ziekte-incidence stijgt en in oorlogstijd daalt?
Is dat niet uiterst vreemd?
Ik had op zijn minst verwacht dat mijn stellingname ‘’Lachen is gezondmakend’’ U als een bok op de haverkist zou doen aanvallen.
Maar U bleek reeds ‘’overvoerd’’.
Het was voor mij althans het moeilijkste stukje in die immense puzzel.
Mag ik onze progressieve verzieking van lichaam en geest nog even laten rusten?
Misschien is het zelfs wel beter om het te laten liggen tot na de zondvloed, want...
Hoe was het ook weer?
Zalig zijn de armen van geest.
En het is immers toch zinloos; zelfs als U denkt er wijzer van te worden!?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten